ΑΛΗΘΙΝΌ ΘΡΆΣΟΣ (TRUE GRIT) ΗΠΑ, 2010

DIRECTORS/ SCREENWRITERS/ PRODUCERS
Ethan and Joel Coen.




CAST
Jeff Bridges, Josh Brolin, Matt Damon, Hailee Steinfeld, Barry Pepper.




110' COLOR




Γουέστερν














Η δεκατετράχρονη παιδούλα, Μάτι Ρος (Hailee Steinfeld) προσλαμβάνει έναν σκληρό και γνωστό κυνηγό παρανόμων της άγριας δύσης, τον Ρούμπεν Ρούστερ Κογκμπέρν (Jeff Bridges) που έχει αρχίσει και γερνάει, για να πιάσει τον δολοφόνο του πατέρα της. 

(Josh Brolin). Μαζί τους θα έρθει και ένας Τεξανός Ρέιντζερ (Matt Damon), που για δικούς του 

λόγους θέλει τον παράνομο.

Οι αδερφοί Κοέν, με την πλούσια πια φιλμογραφία, καταθέτουν άλλη μια προσωπική επιτυχία 

- υποψήφια για 10(!!) όσκαρ παρακαλώ. Φυσικά δεν τίθεται θέμα να αξίζουν τις υποψηφιότητες

, ίσως κάνα δυο. Της ερμηνείας του  Μπρίτζες και φυσικά του πολύ καλού σεναρίου. Επειδή είναι

τα ιερά τοτέμ της Αμερικάνικης ακαδημίας και των απανταχού κριτικών, κάθε ταινία τους 

αβαντάρεται λίγο παραπάνω. Μην με παρεξηγήσετε, δεν εννοώ ότι η συγκεκριμένη δεν είναι 

μια καλή ταινία, αλλά έως εκεί. Να σημειώσουμε βέβαια ότι πρόκειται για ριμέικ μιας παλαιότερης 
ταινίας του 1969 με τον Τζον Γουέιν. 

Με οδηγό λοιπόν το πολύ καλό και "κοφτερό" τους σενάριο, τις καλές ερμηνείες ολόκληρου του

καστ, το επίπεδο παραγωγής και την πολύ καλή φωτογραφία, δημιούργησαν ένα γουέστερν 

δικιάς τους υφής. Λίγο αργοί ρυθμοί, πολύς διάλογος, ξεκαρδιστικός τις περισσότερες φορές και

ατμόσφαιρα απομυθοποίησης. Δεν είναι ότι επαναπροσέγγισαν το είδος με με κάποιο αέρα 

ανανέωσης- αυτό το έχει κάνει ο παλιόφιλος ο Κλιντ χρόνια τώρα- ούτε ότι η ιστορία είναι τόσο

πρωτότυπη. Η ουσία είναι ότι το κάνουν καλά. 

Αν δεν πάτε σινεμά, θα δείχνει μια χαρούλα στην πλάσμα οθόνη σας. Αν δεν πάρει κανένα όσκαρ,

δεν θα είναι αδικία. Αν δεν το δείτε καθόλου δεν θα χάσει η βενετιά βελόνι, απλά δεν θα έχετε
στην φιλμογραφία σας ένα ακόμα Κοενικό δημιούργημα. Αξίζει πάντως να το δείτε.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ       ***


ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ;;;         Ποιος ξέρει άραγε;;;;


ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ         Αντρικό και όχι multiplex....

ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ ( BLACK SWAN ) ΗΠΑ, 2010

DIRECTOR

Darren Aronofsky

CAST Natalie Portman, Mila Kunis, Vincent Cassel, Barbara Hershey, Winona Ryder.

108' COLOR                       Ψυχολογικό Δράμα

"Ήταν τέλεια". Αυτή η φράση, ειπωμένη από τα ξέπνοα χείλια της Νάταλι Πόρτμαν, συνοψίζει τον πόνο και τον μόχθο του καλλιτέχνη, ενός ατελούς και προβληματικού ατόμου που θέλει να αγγίξει την τελειότητα με οποιοδήποτε κόστος. Η ερμηνεία της είναι συγκλονιστική και η δουλειά που έχει ρίξει απίστευτη, καθώς παίζει την Νίνα, μια μπαλαρίνα που καταφέρνει να κερδίσει τον κεντρικό ρόλο σε μια μεγάλη παραγωγή της "Λίμνης των κύκνων" στη Νέα Υόρκη. Ο Τόμας Λερόι (Vincent Cassel), μέγας σκηνοθέτης, την προμοτάρει και συγχρόνως την κορτάρει. Προσπαθεί να βγάλει από μέσα της το πάθος εκείνο, που θα της επιτρέψει να κάνει μια μεγαλειώδη εμφάνιση. Η μητέρα της(Βarbara Hershey), πρώην μπαλαρίνα που εγκατέλειψε γιατί έμεινε έγκυος, την έχει κάνει να 

μην μπορεί να απολαύσει την ζωή με την μονομανία της. Όλη η ζωή της Νίνα είναι το μπαλέτο

και μόνο αυτό. Δεν υπάρχει ερωτική ζωή και η συσσωρευμένη σεξουαλική καταπίεση σε 

συνδυασμό με την ψύχωση θα την οδηγήσουν στο να μπερδέψει την πραγματικότητα με την 

τέχνη.

Ο  Darren Aronofsky εξακολουθεί να προσπαθεί να απλώσει τα όρια του κινηματογράφου. Αυτό προϋποθέτει μεγάλο ρίσκο. Η κάθε του ταινία είναι μια προσωπική οδύσσεια και ένα στοίχημα να δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Υπάρχουν πολλοί που του προσάπτουν μεγαλομανία και επιτηδευμένη απλοϊκότητα, Ο κύριος Λάκης δεν είναι ένας από αυτούς. Σκηνοθέτες σαν τον Αρονόφσκι πήγαν τον κινηματογράφο παραπέρα. Μπορεί να σου κάθεται, μερικές φορές, στο λαιμό η θεματολογία και το συνεχές φλερτ με την τραγικότητα, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις όμως ότι δεν έχει κάνει ούτε μια αδιάφορη ταινία. Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι οι ταινίες του θα ωφεληθούν από το πέρασμα του χρόνου. Τον θεωρώ πολύ καλό και ξεχωριστό σκηνοθέτη.

Στον "Μαύρο Κύκνο" επαναλαμβάνει μια μοναχική τραγική ιστορία, όπως έκανε πέρσι με τον "Παλαιστή" (***1/2). Καταφέρνει τελικά όμως να κάνει μια τελείως διαφορετική ταινία που είναι πολλά πράγματα. Είναι μια υπαρξιακή ταινία φαντασίας, ένα ψυχολογικό δράμα, ένα κομψοτέχνημα συναισθημάτων και μουσικής και ένας στοχασμός στην τέχνη αυτή καθ'εαυτή, στο πόσο μας επηρεάζει, τόσο που ορισμένοι θα πέθαιναν γι αυτή. Στο κείμενο φυσικά φαίνεται πιο φτωχό από ότι στην πραγματικότητα. Σας εκλιπαρώ, αν είναι να την δείτε να πάτε στον κινηματογράφο. Μόνο εκεί θα ζωντανέψει τόσο έντονα αυτός ο κόσμος που θέλει να μας δείξει ο σκηνοθέτης.

Η τραγική ιστορία θυμίζει ένα άλλο, εξίσου καταπληκτικό έργο και είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχει επηρεαστεί ο Αρονόφσκι, τα "Κόκκινα παπούτσια" (****). Μπορείτε να ανατρέξετε στην παρουσίαση της εν λόγω ταινίας στο blog για περισσότερες λεπτομέρειες. Είναι όμως πολύ διαφορετική από εκείνη.

Υπάρχου στιγμές πραγματικά εμπνευσμένες καθώς ο Αρονόφσκι χρησιμοποιεί έναν υπόγειο τρόπο στο να χτίσει την παράνοια που επικρατεί στο μυαλό της ηρωίδας. Μερικές φορές είναι πιο εξεζητημένος και φυσικά τα σχέδιά του μεγαλεπήβολα. Βλέποντας όμως τον Μαύρο κύκνο δεν μπορείς παρά να παρασυρθείς σε ένα τρελό ταξίδι. Είναι σαν να σε βαράει βαριοπούλα στο κεφάλι. Δεν είναι για όλους, αλλά όλοι πρέπει να το δουν. Όποιος έχει δει το "Ρέκβιεμ για ένα όνειρο"(****)- και δεν είναι και λίγοι αυτοί- θα καταλάβει. 

Η κίνηση της κάμερας είναι στο χέρι, χωρίς όμως να κουράζει. Μετά από λίγο καταλαβαίνεις ότι εξυπηρετεί καλύτερα τον σκοπό. Το σενάριο έχει κάποια κενά, αλλά είναι αμελητέα στην γενικότερη εικόνα. Η μουσική του Τσαϊκόφσκι, φυσικά πασίγνωστη, μαζί με το πολύ καλό score του φοβερού Clint Mansell επιστεγάζουν την εκπληκτική δύναμη της ταινίας. 

Οι 5 υποψηφιότητες για όσκαρ είναι - εκτός της Πόρτμαν, που το πιθανότερο είναι να το πάρει - τιμητικές περισσότερο. Δύσκολη ταινία για την ακαδημία. Για μένα η καλύτερη του 2010 από αυτές που έχω δει. 

"Ήταν τέλεια"....ίσως όχι, αλλά η χρυσόσκονη της τελειότητας άγγιξε τα φτερά του Μαύρου Κύκνου.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ          ****

ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ????        Χωρίς δεύτερη σκέψη. 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ            Σινεφίλ χωρίς παρωπίδες και mainstream κοινό που ψάχνει         για κάτι άλλο.