DIRECTOR
David O. Russell
CAST
115' COLOR
Κοινωνική/ Αθλητική
Το "Fighter" είναι μια ταινία για το μποξ, κυρίως όμως είναι μια ταινία για την ανθρώπινη δύναμη. Δεν υπερνικά την βαρύτητα, αλλά βαδίζει ένα μονοπάτι δοκιμασίας και συγκρούσεων, μέσα από την αληθινή ιστορία της αναρρίχησης του Micky Ward, ενός Ιρλανδικής καταγωγής Αμερικανού εργάτη, στον θρόνο του πρωταθλητή ημι-μέσων βαρών. Παράλληλα βλέπουμε και την σχέση του με τον αδερφό του Ντίκι, έναν πρώην μποξέρ και καμάρι της μικρής τους πόλης και νυν εθισμένο στο κρακ. Η ιστορία ξετυλίγεται στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Βασικά, αν και η κατάληξη της ιστορίας για αυτούς που ασχολούνται είναι γνωστή, ο σκηνοθέτης David O. Russell ( Three kings *** ) καταφέρνει να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον. Η ταινία στηριζόμενη στο καταπληκτικό σενάριο τεσσάρων σεναριογράφων καταφέρνει να μας οδηγήσει σε ένα πολύπλοκο ταξίδι ανθρώπινων σχέσεων και ακατάβλητης επιμονής στο στόχο. Η παρουσίαση της οικογένειας των πρωταγωνιστών - 7 κορίτσια, 2 αγόρια, μάνα που θέλει να του κάνει τον μάνατζερ και ενός χαμηλών τόνων πατέρα - είναι ακριβής και εντυπωσιακή. Οι ερμηνείες εξαιρετικές, με καλύτερη αυτή του Κρίστιαν Μπέηλ στον ρόλο του αδερφού. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στην Μελίσα Λίο, που υποδύεται την μητέρα. Και οι δύο είναι καταπληκτικοί.
Το στυλ της ταινίας είναι ντοκιμαντερίστικο, χωρίς να κουράζει το μάτι, αντίθετα προσθέτει ρεαλισμό στην απεικόνιση της ιστορίας. Οι σκηνές των αγώνων μποξ είναι γυρισμένες με τηλεοπτικές κάμερες της εποχής, εντείνοντας την αίσθηση του ρεαλισμού. Σπάνια η μεγάλη οθόνη μας έχει δώσει αληθινές ιστορίες σαν κι αυτή και ειπωμένη με τόσο πολλές λεπτομέρειες. Μπορεί να φανώ "βλάσφημος", αλλά είναι καλύτερη ταινία από το "Οργισμένο είδωλο" του Σκορσέζε (***), για να μην πούμε για το "Ρόκι" (**)!!!
Παρόλα αυτά υπάρχουν όρια στο κατά πόσο μια ταινία σαν κι αυτή μπορεί να αλλάξει τον κινηματογραφικό χάρτη. Δεν μιλάμε για κάτι που βλέπουμε πρώτη φορά, ούτε που μας γεμίζει έκπληξη με την έκβασή του. Είναι όμως μια αρκετά καλή και δυνατή ταινία, που επενδύει τόσο στους πρωταγωνισές, το σενάριο και την βιρτουοζέ σκηνοθεσία και αυτό σίγουρα την κάνει μία από τις καλύτερες του 2010. Στην πραγματικότητα είναι ένα κοινωνικό δράμα με μπουνιές!
Να πάτε σινεμά να την δείτε, αξίζει. Η μεγάλη οθόνη "βγάζει" προς τα έξω τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών και σε πλημμυρίζουν οι δυνατές ερμηνείες. Σχεδόν σίγουρο το όσκαρ β' αντρικού στον Μπέηλ. Μπορεί να είναι και η καλύτερη ερμηνεία του ως τώρα. Η ταινία κερδίζει με νοκ άουτ στον τρίτο γύρο....δεν είναι και λίγο!!!!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ***1/2
ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ??? Πολύ ευχαρίστως
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ Παραδόξως και αντρικό και γυναικείο!
A, και 7 υποψηφιότητες για όσκαρ, αν σας λέει κάτι αυτό.....
