Άντε και του χρόνου! Οι 15 καλύτερες ταινίες του Μπομπίνα για το 2019. Με μια μικρή επιφύλαξη να προσθέσω κάτι που μου έχει διαφύγει στο άμεσο μέλλον.
ARTIC- ΑΡΚΤΙΚΗ (Joe Penna) Ισλανδία. Adventure,Drama.
Βυθισμένο στην μοναξιά του Αρκτικού κύκλου και έχοντας τον εξαιρετικό πάντα Mads Mikkelsen, σαν απόλυτο προτέρημα, το φιλμ του Βραζιλιάνου Joe Penna, είναι μια απλή και τίμια ταινία. Μιλά για έναν αποκλεισμένο άνθρωπο και την πάλη του για επιβίωση. Στηριγμένο στην παλιομοδίτικη, γραμμική αφήγηση και σχεδόν χωρίς διαλόγους, σε καθηλώνει με τα απόκοσμα τοπία, την δυσοίωνη ηχώ ενός εχθρικού κόσμου και την αξιοπιστία του πρωταγωνιστή. Η πανοραμική widescreen φωτογραφία μεταφέρει το ψύχος στην καρδιά μας και η περιπέτεια επιβίωσης αρχίζει να μας επηρεάζει υπόγεια, χωρίς οπτικά εφέ, αλλά με το αληθινό ανθρώπινο δράμα.
AVENGERS: ENDGAME- ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ, Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ (Anthony Russo,, Joe Russo) ΗΠΑ, Αγγλία, Καναδάς. Action, Adventure, Fantasy.
Δίνοντας τα πάντα, σε μια τελική ευθεία, το σύμπαν της Μάρβελ εκρήγνυται σε ένα τελευταίο οπτικό όργιο. Κλείνοντας τον τρίτο κύκλο ταινιών, μας δίνει την "μητέρα" των μαχών, σε ένα τρίωρο έπος. Γαργαντούας από τους λίγους, που φυσικά δεν μπορεί να μπει σε καμιά βάση λογικής, καταφέρνει όχι μόνο να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον αλλά και να συγκινήσει, αφού ευφυώς αυτοσαρκάζεται με έναν πατσοκοιλιά Θωρ και συγχρόνως κρατά ισορροπίες ανάμεσα σε ήρωες που παρά τις ανήκουστες δυνάμεις τους μας είναι οικείοι και εύθραυστοι. Ειδική μνεία στον Robert Downey Jr. που οδηγεί ένα all-star cast και παραδίδει έναν απόλυτα ρεαλιστικό Iron Man. Σκοτεινό αλλά όχι μαύρο, υπερφίαλο αλλά όχι ανόητο, παράλογο αλλά απαραίτητο, το φιλμ δένει μια μυθολογία δεκαετιών της Μάρβελ. Και την θέση του στη λίστα δεν την παίρνει γιατί είναι αριστούργημα, αλλά επειδή θα μπορούσε πολύ εύκολα να είναι σκουπίδι- δείτε τι γίνεται με την DC...
DIEGO MARADONA- ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ (Asif Kapadia) Αγγλία.Documentary,Biography,Sport.
Ο σκηνοθέτης 2 εξαιρετικών βιογραφικών ντοκιμαντέρ ( Senna/ Amy ) την τρίτη και φαρμακερή ασχολείται με έναν άνθρωπο μύθο/ καταραμένο. Τον Diego/ Maradona. Η κάθετος ακολουθεί το όνομα στους τίτλους και καθ όλη την διάρκεια της ταινίας παίζει κύριο ρόλο. Ο πάμπτωχος Αργεντινός που αργότερα έγινε θρύλος των γηπέδων συνήθιζε να διατηρεί αυτή τη διττότητα. Ήταν συγχρόνως ο Ντιεγκίτο, το αγαπημένο παιδί των οπαδών και ένα απλό αλάνι που έπαιζε μπάλα, αλλά και ο Μαραντόνα, ο μεγάλος υπέρλαμπρος σταρ. Μέσα από 500 ώρες αρχειακό υλικό και επικεντρωμένος στην περίοδο που ήταν στην Νάπολι, από το 1984 έως το 1990, ο Asif Kapadia προσπαθεί να ξετυλίξει το κουβάρι της μυθιστορηματικής ζωής του Ντιέγκο. Από την Μπαρτσελόνα αποτυχημένος στην ανυπόληπτη Νάπολι, από τα αλώνια στα σαλόνια, με κατακτήσεις παγκοσμίου κυπέλλου, απανωτά πρωταθλήματα και κύπελλο UEFA. Τα ναρκωτικά, οι πόρνες, η αγάπη, το μίσος, η Μαφία, η αγάπη της μάνας του, η αγάπη του κόσμου, η εκμετάλλευση, ο ιδρώτας. Λίγοι άνθρωποι έχουν περάσει στο στερέωμα σαν θεοί. Ο Μαραντόνα είναι ένας από αυτούς και όπως πολύ σωστά αναφέρει ένας εκ των αφηγητών..."και μόνο το παιχνίδι με την Αγγλία στο Μεξικό αρκεί για να τον κάνει αθάνατο"...
DOLEMITE IS MY NAME (ΜΕ ΛΕΝΕ DOLEMITE!) Craig Brewer. ΗΠΑ. Biography, Comedy.
Η καλύτερη ταινία που έχει κάνει ο Έντι Μέρφι εδώ και 30 χρόνια. Αποφεύγοντας την χονδροειδή κωμωδία, που τόσο πιστά έχει υπηρετήσει και δείχνοντας το ταλέντο του, με πραγματικό σενάριο, πολύ καλό καστ και μια ενδιαφέρουσα αληθινή ιστορία. Με φάνκι οίστρο και σωστές δόσεις κωμωδίας και δράματος, παρακολουθούμε την απίστευτη ιστορία του Ρούντι Ρέι Μουρ, ενός τυπά που από υπάλληλος σε δισκάδικο, μεταμορφώθηκε σε καλτ περσόνα της stand up comedy και στην συνέχεια, της δισκογραφίας και του κινηματογράφου. Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 και κατά την διάρκεια των '80ς, δημιούργησε έναν χαρακτήρα, τον Dolemite, με ντύσιμο νταβατζή και βρωμόστομα, που έκανε θραύση στις μαύρες συνοικίες. Τα κείμενα του με ρίμα, επηρέασαν τους πρώτους ράπερ. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι η παρουσίαση της διαφορετικής κουλτούρας και αίσθησης του χιούμορ ανάμεσα στον λευκό και μαύρο πληθυσμό, στην Αμερική. Η πιο feelgood και ευχάριστη ταινία της χρονιάς.
DRONNINGEN- Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (May el-Toukhy) Δανία, Σουηδία. Drama.
Ένα τολμηρό και σκληρό κοινωνικό και ερωτικό δράμα, το Dronningen ή το ατυχές Queen of hearts, όπως είναι ο τίτλος στα Αγγλικά, μας θυμίζει πως οι Ευρωπαϊκές ταινίες ακουμπάνε θέματα ταμπού σε σύγκριση με τις Αμερικάνικες. Με μια καταπληκτική ερμηνεία η Trine Dyrholm, υποδύεται μια μεσήλικη δικηγόρο που αναλαμβάνει υποθέσεις κακοποίησης ανηλίκων. Ζει φαινομενικά ευτυχισμένη με την οικογένεια της. Ο ερχομός του ανήλικου θετού της γιου θα πυροδοτήσει μια τραγική κατάσταση , καθώς θα επισυνάψει ερωτική σχέση μαζί του και θα γίνει ο θύτης που πάντα κυνηγούσε. Με μια κατάχρηση εξουσίας θα οδηγήσει τα πράγματα σε μια ολέθρια κατάληξη. Εξαιρετική ταινία, με υπόγεια ένταση, καλό σενάριο και στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία. Από τις καλύτερες Ευρωπαϊκές ταινίες της χρονιάς. Δεν ξέρω πότε θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα. Όποτε και να ναι αυτό, να πάτε να την δείτε.
THE FAVOURITE- Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ (Γιώργος Λάνθιμος) Ιρλανδία, Αγγλία, ΗΠΑ.Biography,Drama,History.
Για την Ευνοούμενη έχω μιλήσει εκτενώς στο αντίστοιχο άρθρο. Η καλλιτεχνική ωριμότητα του Λάνθιμου ήρθε με την ταινία αυτή. Καταφέρνει να μπολιάσει με την εκκεντρική του ματιά ένα δράμα εποχής με τρεις εξαιρετικές κυρίες, μία από τις οποίες απέσπασε το όσκαρ α' γυναικείας ερμηνείας, από τις συνολικά 10 υποψηφιότητες της ταινίας. Μια μπραβούρα τρέλλας, ένα μισανθρωπικό μπαρόκ δράμα με κοστούμια, μια κωμωδία ηθών και μια μελέτη πάνω στην εξουσία. Με διαλόγους που σπάνε κόκαλα και εξαιρετική φωτογραφία, δεν είναι το δράμα εποχής που θα βαρεθείς. Μεγάλη ταινία.
FYRE (Chris Smith) ΗΠΑ.Documentary,Music.
Η απίστευτη απάτη με το Fyre festival, μια γιορτή μουσικής για μεγάλα πορτοφόλια σε εξωτικούς προορισμούς. Όλο το παρασκήνιο και η απάτη του Billy McFarland, ενός καταφερτζή, άφραγκου κομπιναδόρου που, βασισμένος στην προώθηση μέσω ίντερνετ και τις ινφλουέσερς μοντέλες, πούλησε κυριολεκτικά φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το ενδιαφέρον του ντοκιμαντέρ είναι ότι καταγράφει κάθε βήμα μιας, έτσι κι αλλιώς, εξωφρενικής ιστορίας. Ενώ η ιστορία είναι πιο απίστευτη και από την φαντασία, διανθίζεται με τις απίστευτες λεπτομέρειες, συγχρόνως ανεβαίνει και η αγωνία, γιατί η αφήγηση είναι σαν ψυχολογικό θρίλερ. Ταυτόχρονα περιγράφεται μια κοινωνική κατάσταση εικονικής απιθανότητας, κενών ινφλουέσερς και late stage capitalism, όπου τα ίδια τα εργαλεία της αγοράς γίνονται καταστροφικά με υπερβολές και εξωφρενικές πρακτικές, σκάβοντας τον λάκκο του ίδιου του συστήματος.
GREEN BOOK- ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ( Peter Farrelly) ΗΠΑ. Biography,Comedy,Drama.
Τα μειονεκτήματα της ταινίας του Peter Farrelly είναι συγχρόνως- κατά παράξενο τρόπο- και τα πλεονεκτήματα της. Είναι διασκεδαστική, με έναν ελαφρύ, ναΐφ τρόπο, παρ όλο που πραγματεύεται ένα πολύ σοβαρό θέμα, τον ρατσισμό. Έχει δύο στερεοτυπικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τον καλόκαρδο αλήτη, ρατσιστή μαφιόζο, που όμως είναι καλό παιδί και τον μαύρο, αλλά εξαιρετικά ταλαντούχο πιανίστα που πολεμά στην Αμερική των '50 για ίση μεταχείριση. Οι Viggo Mortensen, και Mahershala Ali είναι απολαυστικοί στους αντίστοιχους ρόλους. Είναι καθησυχαστικό και όχι τολμηρό, αυτό όμως το βοηθά να γίνεται ψυχαγωγικό ή crowd pleaser, όπως λένε στο χωριό μου. Μπορεί αν ήμουν μαύρος που έχει μεγαλώσει στο Χάρλεμ να είχα τις αντιρρήσεις μου, όπως ο Spike Lee, αλλά νομίζω ότι περισσότερο διαφώνησε με τα όσκαρ που του δόθηκαν και εδώ θα συμφωνήσω. Άλλωστε η ψυχαγωγία δεν είναι και το πρώτο ζητούμενο παραδοσιακά στον κινηματογράφο?
DER GOLDENE HANDSCHUH- ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΓΑΝΤΙ (Fatih Akin) Γερμανία, Γαλλία. Crime,Drama,Horror.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μπορεί να μισήσετε αυτή την ταινία! Η ακατάπαυστη ενασχόληση ενός κατά συρροή δολοφόνου με το μεθύσι την κακομεταχείριση και δολοφονία γυναικών, βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Fritz Honka, ενός "εξαιρετικού" νέου, στις αρχές της δεκαετίας του '70 στο Αμβούργο, μπορεί να σας δημιουργήσει ρίγη αηδίας. Αν όμως προσπεράσεις την επιφάνεια της, κατά τα άλλα άρτιας αισθητικά ταινίας του, πάντα ενδιαφέροντα Fatih Akin, θα ανακαλύψεις θέματα όπως την παρακμή της Γερμανικής κοινωνίας του '70 και τον υπόγειο ρατσισμό. Όλοι οι Γερμανοί παρουσιάζονται ή μπεκρήδες ή πρώην ναζιστές. Οι μετανάστες, ζουν μαζί τους στις πολυκατοικίες και έχουν ηθικό κώδικα και αξιοπρέπεια. Προφανώς δεν είναι για όλα τα γούστα, αλλά εδώ σας λέω τα δικά μου...οπότε...Η ταινία έπαιξε στις νύχτες πρεμιέρας και την προτείνω σαν μια κατάβαση στην ανθρώπινη κτηνωδία...
THE IRISHMAN ( Martin Scorsese) ΗΠΑ. Biography, Drama.
JOKER (Todd Phillips) ΗΠΑ, Καναδάς. Crime,Drama,Thriller.
Για το Τζόκερ δεν θα κάνω ανάλυση. Νομίζω πως θα έχουμε τον χρόνο στα χρόνια που ακολουθούν. Είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια σημαντική ταινία, μια τομή σε διάφορα κινηματογραφικά είδη και μια σπαρακτική φωνή απόγνωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πως ένας σκηνοθέτης της μπαλαφάρας, με κάτι Hangover και Starsky & Hutch στις αποσκευές του, όταν απέκτησε καλλιτεχνική ελευθερία μέσω των επιτυχιών του και έχοντας όραμα, μας έδωσε αυτή την ταινία. Το όνομα του είναι Todd Phillips. Ο Joaquin Phoenix είναι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του. Δεν χρειαζόταν αυτή την ταινία για να μου το αποδείξει. Απλά πρόσθεσε ένα διαμάντι στην κορυφή του στέμματος του. Ενοχλητική, τολμηρή, ψυχοφθόρα, άρτια, ανεβάζει πολύ τον πήχη. Και μόνο ότι παίρνει έναν παλιάτσο από τις σελίδες των κόμικς και τον μετατρέπει σε μεσσιανικό αντί-ήρωα, χωρίς το παραμικρό εφέ στην οθόνη, σε αφήνει άφωνο. Δεν θα μιλήσω άλλο. Θα αναφέρω απλά ένα σχόλιο που διάβασα στον ξένο τύπο και συνοψίζει το σοκ της ταινίας. "Ένα κομμάτι μου βρήκε την ταινία συναρπαστικά ασυμβίβαστη και ανατριχιαστικά επίκαιρη. Ένα άλλο κομμάτι μου θέλει να την κλειδώσει σε ένα κιβώτιο και να την πετάξει στα βάθη του ωκεανού, ώστε να μην κυκλοφορήσει". Υπόκλιση.
MIDSOMMAR- ΜΕΣΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ ( Ari Aster) ΗΠΑ, Σουηδία, Ουγγαρία. Drama,Horror,Mystery.
Το τρίωρο παραισθησιογόνο έπος του Ari Aster, του ανθρώπου που μας έδωσε πέρσι την Διαδοχή, είναι μια φιλόδοξη και παράξενη ταινία. Θεωρώ πως πρέπει να την δεις πάνω από 1 φορά για να κατανοήσεις όλες τις λεπτομέρειες. Μην με παρεξηγήσετε. Στην πρώτη ανάγνωση δεν είναι τόσο πολύπλοκη ταινία. Ένα νεαρό ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα στην σχέση του προσκαλείται από έναν Σουηδό φίλο να πάει στο χωριό του, όπου μαζί με τους υπόλοιπους της παρέας θα παρακολουθήσει τις τελετουργίες για το θερινό ηλιοστάσιο. Να τονίσω εδώ πως υπάρχει αυτή η παράδοση στις βόρειες χώρες και ειδικά στην Σουηδία είναι θεσμός. Εδώ όμως ο σκηνοθέτης, με μια εξαιρετική αυτοπεποίθηση θα έλεγα, μπλέκει το ψυχολογικό με τον μύθο και δημιουργεί ένα υβρίδιο ταινίας τρόμου και ταινίας χωρισμού! Περισσότερο ανησυχητική παρά τρομακτική. Λουσμένη στο φως και όχι στα σκοτάδια, όπως μας έχουν συνηθίσει οι σκηνοθέτες του είδους. Στην μικρή μας παροικία της ασχετοσύνης η ταινία βγήκε Δεκαπενταύγουστο! Έτσι κατάλαβαν τα τζιμάνια της διανομής το μεσοκαλόκαιρο! Δεν την είδε κανείς. Ευκαιρία να ανοίξετε τα μάτια σας!
PARASITE- ΠΑΡΑΣΙΤΑ (Joon-ho Bong) Νότια Κορέα. Comedy, Drama, Thriller.
Ποιοί είναι τα Παράσιτα στην ταινία? Οι τεμπέληδες πληβείοι κομπιναδόροι που απομυζούν τους πλούσιους ή οι φραγκάτοι αστοί που απομυζούν την κοινωνία? Μήπως και οι δύο? Μήπως δεν παίζει ρόλο? Μήπως η πάλη αυτή είναι αέναη από την φύση των ανθρώπων. Μια εξαιρετική ταινία του αγαπημένου μου Joon-ho Bong (Ο Επισκέπτης, Snowpiercer, Όκτζα) που παρακολουθώ χρόνια και που επιτέλους πήρε τον Χρυσό Φοίνικα με αυτή την ταινία. Είναι αντισυμβατικός σκηνοθέτης και όχι φεστιβαλάκιας, οπότε η βράβευση έχει διπλή αξία. Η ταινία είναι αριστουργηματική. Μια κοινωνική σάτιρα που σπάει κόκαλα, ένα θρίλερ αγωνίας, ένα παράδοξο δράμα. Θα το δείτε με κομμένη την ανάσα. Ποτέ πριν η πάλη των τάξεων, η κοινωνική ανισότητα και η ψυχολογία του χρήματος δεν παρουσιάστηκαν τόσο τσαχπίνικα και έξυπνα.
THE SISTERS BROTHERS- ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΙΣΤΕΡΣ (Jacques Audiard) Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ρουμανία, ΗΠΑ. Comedy, Crime, Drama, Western.
Αντισυμβατικό νεο-γουέστερν του Γάλλου Jacques Audiard (Κοίτα τους Αντρες Οταν Πέφτουν, Ένας πολύ διακριτικός ήρωας, Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου, Προφήτης) η πρώτη του Αμερικανική ταινία. Ασχολείται με τους αδερφούς Σίστερ, τον Ίλαϊ και τον Τσάρλι, που ήταν πληρωμένοι δολοφόνοι και ακολούθησαν έναν χρυσοθήρα, για 1000 μίλια την δεκαετία του 1850. Η ταινία έχει την δική της ανανεωτική ματιά και πολύ καλές ερμηνείες από τους John C. Reilly και Joaquin Phoenix- να τος πάλι! Δεν είναι όπως κλασσικά γουέστερν. Είναι σπουδή χαρακτήρων με μικρές πινελιές κωμωδίας και δράματος, εξαιρετική φωτογραφία και ιδιαίτερη αισθητική. Οι σεξπιρικές προεκτάσεις και η ενδιαφέρουσα ιστορία προσφέρουν μια φρεσκάδα στο φιλμ.
SPIDER-MAN: FAR FROM HOME- SPIDER-MAN: ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ (Jon Watts) ΗΠΑ. Action,Adventure, Comic.
Ας το παραδεχτούμε. Ο Spider-Man είναι ο πιο συμπαθητικός ήρωας. Είναι ένας από μας. Δουλεύει για να την βγάλει, σπουδάζει και οι ικανότητες του του φέρνουν περισσότερο πονοκέφαλο απ όσο καλό. Ίσως γι αυτό οι ταινίες του είναι γενικά συμπαθείς- όχι αυτές με τον Γκάρφιλντ! Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη κωμωδία! Οι καταστάσεις όλες είναι προσχήματα για να γίνει χαμός, αλλά οι ατάκες σπάνε κόκαλα. Ακόμα και οι επικές σκηνές με τις μάχες είναι σε ισορροπία με τις σκηνές οικειότητας με τους φίλους και το "αμόρε". τα πάντα είναι γειωμένα και συγχρόνως σουρεαλιστικά. Απλή ξεκάθαρη ψυχαγωγία, που δεν σε προσβάλει και αποτίει φόρο τιμής στις κλασσικές ταινίες από κόμικς.
