Καλύτερες σειρές 2015 by BOBINAS.

Φέρε το USB...

Το 2015 σχεδόν μας άφησε. Μέσα στην χλαπαταγή του μπορέσαμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και στις τηλεοπτικές παραγωγές. Σταθερά σε υψηλό επίπεδο τα τελευταία χρόνια και με εξαντλητική παραγωγή, τα σίριαλ καταφέρνουν να πιάνουν την αρτιότητα της παραγωγής μιας καλής κινηματογραφικής ταινίας, σε συνδυασμό με την εκβάθυνση χαρακτήρων στο επίπεδο ενός βιβλίου. Είναι ένα μέσο που περνά στην επόμενη εποχή.

 Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο βασικές αισθητικές. Η πρώτη είναι η κλασσική ωριαία περιπέτεια που τα δίνει όλα σε 40 λεπτά, σε πιο σοφιστικέ και εξελιγμένο περιτύλιγμα τώρα πια. Η δεύτερη είναι η πιο περίπλοκη ιστορία, ουσιαστικά μια 10ωρη ή 12ωρη ταινία σπασμένη σε κεφάλαια- επεισόδια. Αυτό το δεύτερο είδος είναι που κάνει την διαφορά.

Ξεκινώντας το 1990 με το καταπληκτικό Twin Peaks του David Lynch- πολύ μπροστά για την εποχή του- και ανεβάζοντας τα στάνταρ παραγωγής με σειρές όπως τα X-Files, οι σειρές βρήκαν για πρώτη φορά την νέα πραγματική τους διάσταση με τους Sopranos. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία...

Ο παρακάτω κατάλογος είναι μια ένδειξη μόνο της φετινής παραγωγής. Υπάρχει περίπτωση στο άμεσο μέλλον η λίστα να εμπλουτιστεί, η χρονιά έχει ακόμα δυναμική. Φαντάζομαι ο καθένας έχει και μερικές ακόμα να προτείνει. Ο κύριος Λάκης όμως με αυτές την έκανε λαχείο...!

Έχουμε και λέμε:

Better call Saul- season 1.

Τσου ρε Λάκη...

Χρονολογικά τοποθετημένη 6 χρόνια πριν τα γεγονότα του Breaking bad και του διαβόητου Walter White, η νέα σειρά του  Vince Gilligan έχει όλα τα υπέρ και τα κατά ενός spin off, με τάση να υπερτερούν τα θετικά.

Έχοντας υψηλές προσδοκίες μπορεί να απογοητευτείς, αλλά η αργόσυρτη αυτή σπουδή χαρακτήρων με την υπόγεια ειρωνεία, αναπτύσσεται σε έναν εντελώς δικό της ξεχωριστό κόσμο. Ο απολαυστικός  Bob Odenkirk βρίσκεται ίσως πρώτη φορά στην καριέρα του σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Όντας εξαιρετικός καρατερίστας, αντλεί τόσο από την κωμική, όσο και από την τραγική πλευρά, ολοκληρώνοντας μια προσωπικότητα, που ψήγματα της μόνο βλέπαμε πραγματικά στο παρελθόν. Συμμέτοχος σε αυτό είναι και ο επίσης καταπληκτικός  Jonathan Banks στον ρόλο του αδερφού του.

Η προοπτική και η θέληση των δημιουργών, όπως το βλέπω, είναι να μας κρατήσουν συντροφιά αρκετό καιρό, αρκεί να μπορέσει να αντέξει την πίεση της τηλεθέασης κάτι τόσο αντισυμβατικό και ιδιαίτερο. Εμείς θα είμαστε εδώ!

Bloodline- season 1.

Του χρόνου να πάμε βουνό.

Οικογενειακό δράμα, καταπληκτικά δομημένο και γραμμένο, με υπέροχο καστ και γυρισμένο σε φοβερές τοποθεσίες στην Φλόριντα.

Η επιστροφή του "απολωλώς προβάτου" μιας ευκατάστατης οικογένειας του Αμερικάνικου νότου, του μεγάλου αδερφού, θα πυροδοτήσει αλλεπάλληλες καταστάσεις και κρυμμένα μυστικά. Η διαφορά στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η σειρά των   Glenn Kessler, Todd A. Kessler, Daniel Zelman (Damages) έχει όλο τον χρόνο να εξελιχθεί, λόγω του τηλεοπτικού χρόνου και δεν επικεντρώνεται σε μια γιορτή ή άλλη επανασύνδεση, όπως θα έκανε ένα φιλμ.

Οι Sissy Spacek και Sam Shepard είναι οι γονείς τεσσάρων παιδιών - Kyle Chandler, Ben Mendelsohn, Linda Cardellini, Norbert Leo Butz. Έχουν μια οικογενειακή τουριστική επιχείρηση. Εξαιτίας της 45ης επετείου του γάμου τους μαζευτούν όλοι μαζί. Δεν είχαν υπολογίσει όμως την επιθυμία του μεγαλύτερου γιου να μπει κι αυτός στην επιχείρησή, κουβαλώντας μαζί του ένα μυστικό από το παρελθόν.

Οι ερμηνείες είναι όλα τα λεφτά με πρώτο και καλύτερο τον Ben Mendelsohn που παίζει τον μεγάλο αδερφό. Άλλη μια πολύ καλή επιλογή είναι, το να βλέπουμε ψήγματα του τι θα ακολουθήσει και στην πραγματικότητα να παρακολουθούμε το πως οδηγήθηκαν τα πράγματα και οι καταστάσεις ως κει. Αυτό δίνει μια επιπλέον αγωνιώδη χροιά και μετατρέπει μια κοινωνική σειρά σε ψυχολογικό θρίλερ. Από τα πιο ποιοτικά σίριαλ της χρονιάς που πέρασε...

Daredevil- season 1.

Πες αλεύρι...

Ο Matt Murdock είναι ένας τυφλός δικηγόρος. Οι υπόλοιπες αισθήσεις του όμως είναι υπεραυξημένες. Αυτά όλα οφείλονται, φυσικά, σε ένα τραγικό ατύχημα που είχε νέος. Το βράδυ μετά την άσκηση των δικηγορικών του καθηκόντων γίνεται τιμωρός των πιο μεγάλων αποβρασμάτων του  Hell’s Kitchen στην Νέα Υόρκη.  

Βασισμένη σε έναν πολύ γήινο ήρωα του σύμπαντος της Marvel, η σειρά των Drew Goddard (Buffy, Lost) και Steven S. DeKnight (Spartacus) καταφέρνει και γίνεται ακόμα πιο ρεαλιστική, χωρίς ίχνος υπερβολών. Η δράση κατεβαίνει στην τραχιά άσφαλτο και ο ήρωας τρώει το ξύλο της αρκούδας.

Ο Βρετανός Charlie Cox, προβάρει την Αμερικάνικη προφορά και τη στολή του πρωταγωνιστή. Εξελίσσεται στην σειρά, από υπερόπτης δικηγόρος σε άνθρωπο που τα βάζει με δυνάμεις πολύ μεγάλες για τις γροθιές του. Στην πραγματικότητα όλος ο πρώτος κύκλος είναι η ολοκλήρωση της μεταστροφής του σε σκοτεινό τιμωρό.

Μαζί του ένα πολύ καλό καστ: Vincent D'Onofrio, Rosario Dawson, Elden Henson, Deborah Ann Woll. Ο πρώτος υποδύεται την κλασσική Νέμεση του Daredevil, τον επιχειρηματία/ μαφιόζο Wilson Fisk, με απόλυτο έλεγχο και εμβάθυνση χαρακτήρα, που σπάνια δεν συναντάμε στους κακούς της Marvel.

Απόλυτα ενήλικη, σκοτεινή και ρεαλιστική, η σειρά του Netflix θα σας κάνει να αγαπήσετε πάλι τους υπερήρωες.   

Fargo- season 2.

Το 1979 στο Φάργκο της Βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, έγινε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, ανάμεσα σε δύο συνδικάτα του εγκλήματος, για τον ευρύτερο έλεγχο της περιοχής. Σε αυτό έπαιξαν βασικό ρόλο ένας χασάπης και η γυναίκα του. Τα ονόματα φυσικά έχουν αλλάξει, όλα τα άλλα όμως έμειναν πιστά, προς τιμή των νεκρών...ή κάτι τέτοιο...
Συνεχίζοντας το μπαράζ των καταπληκτικών ιστοριών, για την μικρή παγωμένη κωμόπολη με τα φοβερά μυστικά και πάθη, οι δημιουργοί της σειράς ξεδιπλώνουν ακόμα μια αυτοτελή ιστορία, οι ρίζες της οποίας προχωρούν τόσο στο παρελθόν, όσο και στο μέλλον.
Συνεχίζοντας το στυλ της μαύρης κωμωδίας και του κοινωνικού σχολίου, με ιδιαίτερο κυνισμό και πανέξυπνο σενάριο, αναμειγνύει περισσότερα πρόσωπα από την πρώτη σεζόν- μικρό μειονέκτημα, γιατί δεν καταφέρνει να εξερευνήσει τα κίνητρα και των σχεδόν 20(!!!) βασικών πρωταγωνιστών- αλλά καταφέρνει να γίνει εξίσου εθιστική με μικρές αναλαμπές μεγαλείου.
Το χιονισμένο τοπίο πάλι θα πιτσιλιστεί με κατακόκκινο αίμα, σήμα κατατεθέν, της ταινίας και της σειράς, η οθόνη θα χωριστεί σε διαφορετικά πλάνα, χαρακτηριστικό των σκηνοθετών εκείνης της εποχής και το σάουντρακ θα γεμίσει από τραγούδια των seventies. Τα κουρέματα θα μακρύνουν, τα βλέμματα θα σκληρύνουν και τα αυτοκίνητα θα γίνουν πάλι μαούνες.
Με μια μικρή βοήθεια από άλλο πλανήτη, το Φάργκο κρατά τον πήχη πολύ ψηλά. Ακόμα κι αν κανένας χαρακτήρας δεν είναι ξεκάθαρα καλός ή κακός, τα σύνορα της ανθρώπινης βλακείας και ματαιότητας φαίνονται περισσότερο καθαρά από ποτέ.

Game of thrones- season 5.

Ντύσου, θα κρυώσεις...

Καμιά σειρά φαντασίας δεν έφτασε ποτέ την ποιότητα του Game of thrones. Ακόμα και όταν το συγγραφικό υλικό από το οποίο προέρχεται- σχεδόν το σύνολο του τέταρτου και του πέμπτου βιβλίου της εποποιίας του George Martin- είναι μέτριο, καταφέρνει να είναι παρασάγγας καλύτερη. 

Ξεκινώντας με κάποια κατατοπιστικά επεισόδια, που πολλοί ακούω και λένε ότι δεν γίνεται τίποτα- ενώ θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε, κατά την ταπεινή μου άποψη, κάθε σεζόν και τα 10 επεισόδια σαν μια μεγάλη ταινία- φτάνει από το έβδομο και μετά να παίρνει κυριολεκτικά φωτιά, είτε από φλόγες είτε από πάγο!!!

Το "άνοιγμα" της ιστορίας και η προσθήκη νέων προσώπων γίνεται με δραματική οικονομία και μάζεμα της πολυδαίδαλης και φλύαρης υπόθεσης των βιβλίων. Ακόμα και αποφάσεις πλοκής, που παίρνονται για σημαντικές αλλαγές από τα τεκταινόμενα των βιβλίων, φαίνεται πως λειτουργούν θετικά στην ιστορία.

Με δύο επεισόδια που θα μείνουν στην ιστορία της τηλεόρασης (Hardhome, The dance of dragons), απόλυτα υπέροχο καστ, φοβερό επίπεδο παραγωγής, σενάριο που τσακίζει κόκαλα και συνεχή άνοδο στην τηλεθέαση, το Game of thrones φαίνεται πως θα διανύσει τις επιπλέον 3 (?) περιόδους του σε αχαρτογράφητα- δεν έχει εκδοθεί ακόμα η συνέχεια- νερά και συνταρακτικά γεγονότα...!!!

The Jinx: The Life and Deaths of Robert Durst- Miniseries, Documentary.

Από δω περνά το 407;

Μέσα στις τέσσερις ώρες και τριάντα λεπτά που διαρκεί το ντοκιμαντέρ του Andrew Jarecki, δηλαδή 6 επεισόδια για την ΗΒΟ, αντιλαμβάνεσαι πόσο λίγο έχει εξερευνηθεί το μέσο, παρ όλη την έξαρση του τα τελευταία χρόνια. Αναψηλαφώντας την ζωή του μεγιστάνα Robert Durst, από την παιδική του ηλικία μέχρι σήμερα, με την συνδρομή του ίδιου, προσπαθεί να βάλει μια τάξη στην εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του.

Κατηγορούμενος για τουλάχιστον 3 φόνους και ποτέ καταδικασμένος, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, ο Durst είναι τόσο μισητός που σου προξενεί συμπάθεια. Περίεργος χαρακτήρας και ουσιαστικά απόκληρος μιας οικονομικής δυναστείας, καταδικασμένος να ζει έξω από τα κέντρα των αποφάσεων, ακολουθούσε πάντα μια μοναχική πορεία. Στην σειρά βλέπουμε όλες τις λεπτομέρειες τις ζωής του και των εγκλημάτων που κατηγορείται. Η δουλειά του σκηνοθέτη είναι λεπτομερής και συναρπαστική. Ακόμα και αν εγείρει ορισμένα ζητήματα δεοντολογίας, δεν είναι δυνατόν να μην παρασυρθείς από την σοκαριστική αλήθεια και διαπίστωση της έρευνας. Στα συν για μας, εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για αυτή την φοβερή υπόθεση.

Λειτουργώντας και σαν κοινωνικό σχόλιο, το ντοκιμαντέρ- μίνι σειρά, καταφέρνει ένα από τα πιο δυνατά σοκ των τελευταίων ετών, ανοίγοντας τον δρόμο για την επανεκδίκαση των υποθέσεων. Πετυχαίνοντας και τρομακτικά ποσοστά τηλεθέασης, αποτελεί ορόσημο για το είδος του.

Last man on earth- season 1.

Την άκουσαααα

Αρχίζοντας από μια κλασσική ιδέα, ότι όλος ο κόσμος έχει καταστραφεί και έχεις μείνει μόνος, ο δημιουργός και πρωταγωνιστής Will Forte, εξετάζει με περίσσια ειρωνεία και χιούμορ τις ανθρώπινες συμβάσεις.

Αφού αναλώνεται σε έναν σχετικά χοντροκομμένο "πιλότο", στην συνέχεια απογειώνεται σε ένα όργιο κοινωνικών σχολίων σε θανατηφόρες ατάκες και υστερικά ψέματα!!!!

Αν ξεχάσεις προς στιγμή το που πήγαν τα πτώματα από έναν θανατηφόρο ιό, θα παραδοθείς σε ένα όργιο γέλιου και ανθρώπινης παράνοιας.

Η εμφάνιση κι άλλων προσώπων θα φέρει περισσότερα προβλήματα και ξεκαρδιστικές καταστάσεις. Προφανώς μην θέλοντας να προχωρήσω σε αποκαλύψεις σχετικά με τα τεκταινόμενα, για όσους δεν το έχουν δει, απλά θα το συστήσω ανεπιφύλακτα να το δείτε με παρέα...

Mr. Robot- season 1.

Ωραίο κιλοτάκι!

Η ιστορία του  Elliot Alderson (Rami Malek), ενός παθολογικά αντικοινωνικού χακερά, που διάγει διπλή ζωή- το πρωί κυβερνο-τεχνικός ασφαλείας σε μια εταιρεία και το βράδυ χάκερ/ εκδικητής- γραμμένη από τον Αιγυπτιακής καταγωγής Sam Esmail και εμπνευσμένη από την Αραβική άνοιξη, σύμφωνα με τα λεγόμενά του.

Αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σειρές της χρονιάς που πέρασε, υποστηρίζει θεματικά και φιλοσοφικά την διττότητα του πρωταγωνιστή. Στην πορεία θα συναντήσει τον Mr. Robot (Christian Slater), έναν παλιό προγραμματιστή που έχει δημιουργήσει μια παράνομη ομάδα- κάτι σαν τους Anonymous- και έχει βάλει σκοπό της ζωής του να καταστρέψει μια τεράστια εταιρεία, την E Corp, η οποία ουσιαστικά κινεί όλα τα νήματα του σύγχρονου κόσμου.

Ας ξεκαθαρίσουμε ότι έχω λάβει διαβεβαιώσεις από αυτούς που ξέρουν, ότι όλα τα κόλπα στην σειρά με τους υπολογιστές γίνονται στην πραγματικότητα και δεν είναι τεκνο-φούσκα. Αυτό δίνει μια επιπλέον σοβαρότητα στο εγχείρημα, γιατί φαίνεται να προέρχεται από ανθρώπους που ξέρουν.

H σειρά ανανεώθηκε ήδη, μετά την προβολή του πιλότου, για δεύτερη σεζόν και πάντα με τα λεγόμενα του δημιουργού της, ο πρώτος κύκλος ήταν απλά η προθέρμανση. Αυτό φαίνεται, καθώς μετά από μια δυναμική αρχή, υπάρχει μια σχετική στασιμότητα, πολύ ενδιαφέρουσα παρ όλα αυτά.

Με καταπληκτική φωτογραφία και έξυπνη αισθητική, καλές ερμηνείες κυρίως από τον Malek, πετυχημένες και ανατρεπτικές ατάκες, μυστήριο και αγωνία αλλά και με μια αφελή αποδοχή, ότι αν εκθέσεις τα άπλυτα μιας, έστω διαβολικής, εταιρείας θα αλλάξεις τον κόσμο, το Mr. Robot υπόσχεται συναρπαστική συνέχεια σε μια ψηφιακή εποχή...

Narcos- season 1.

Ασφάλειαι ΜΙΝΕΤΑ

Το netflix μας παραδίδει άλλο ένα διαμαντάκι. Τα έργα και τα κατορθώματα του βασιλιά της κοκαΐνης και επί δεκαετίες ρυθμιστή της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Κολομβίας- για να μην πούμε για τα ρουθούνια των Αμερικανών- Πάμπλο Εσκομπάρ.

Στοχεύοντας στο διεθνές κοινό, για άλλη μια φορά, οι παραγωγοί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τα Ισπανικά σαν κύρια γλώσσα, προσδίδοντας ρεαλισμό στο αποτέλεσμα. Στο τιμόνι του σκηνοθέτη έβαλαν τον Βραζιλιάνο José Padilha (Tropa de Elite) και πρωταγωνιστή τον επίσης Βραζιλιάνο Wagner Moura στον ρόλο του βαρόνου της κόκας. 

Χρησιμοποιώντας την αφήγηση του Αμερικανού πράκτορα που τον καταδίωκε συνεχώς, ενημερωνόμαστε για τις λεπτομέρειες της ιστορίας. Αυτό γίνεται όταν χρειάζεται και είναι απαραίτητο, γιατί θα χανόμασταν σε έναν ωκεανό ονομάτων και πολιτικών δολοπλοκιών.

Η σειρά είναι ανατριχιαστικά ρεαλιστική και πολύ πιστά αναπαριστά μια ολόκληρη εποχή, τέλη δεκαετίας '70 και ολόκληρη την δεκαετία του ΄80. Μόλις μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου ανανεώθηκε για δεύτερη σεζόν. 

Η πλοκή είναι πυκνή και η βία αρκετή προφανώς. Είναι απίστευτα τα πράγματα που συμβαίνουν και όμως είναι όλα αληθινά. Αυστηρώς ακατάλληλο. Ελπίζω η συνέχεια να μας αποζημιώσει με ένα αντίστοιχο, δυνατό μπαράζ επεισοδίων.

True detective- season 2.

Παναγιώτη, εσύ τους γαύρους και γω τους βάζελους...

Θα το παραδεχτώ αμέσως για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Ο δεύτερος κύκλος του True Detective μου άρεσε περισσότερο από τον πρώτο. Μπορεί ο πρώτος να είχε το hype και τους "κράχτες", αλλά ο δεύτερος ήταν πιο πολύ του γούστου μου. Εκεί που στην πρώτη περίοδο υπερίσχυε το μεταφυσικό, εδώ έχουμε να κάνουμε με τον πιο σκληρό κυνισμό της πραγματικότητας. Επίσης παιδιά, λέω να παραδεχτούμε ότι ο Matthew McConaughey είναι μέτριος ηθοποιός, τελεία και παύλα. Αν ήταν Βρετανός θα έπαιζε σε διαφημίσεις απορυπαντικού. Βέβαια και δω έχουμε τον Vince Vaughn και τον 

Taylor Kitsch, αλλά αυτοί δεν νομίζουν ότι είναι Τζακ Νίκολσον και οι ρόλοι είναι πιο μαζεμένοι και στα μέτρα τους.

Αντίθετα ο Colin Farrell ξεχωρίζει και νιώθω- μετά και την ερμηνεία του στον Αστακό- ότι γίνεται καλύτερος. Μαζί με την Rachel McAdams δημιουργούν ένα καταραμένο ζευγάρι που τα βάζει με δυνάμεις υπέρμετρες. Το μικρό πρόβλημα με τους πομπώδεις διαλόγους βέβαια παραμένει, ορισμένες όμως φορές. 

Η μετατόπιση της πλοκής από τον Νότο στο απρόσωπο L.A. δεν βοηθά, αλλά η φωτογραφία και αισθητική αλά Michael Mann (Ηeat) και οι καταπληκτικές λήψεις από ελικόπτερο, δίνουν μια πιο noir χροιά στο ντεκόρ. Τα θέματα δε διαφθοράς, που πραγματεύεται, είναι πολύ σοβαρά και φαντάζομαι δεν θα απέχουν από την πραγματικότητα.

Αν το True Detective απελευθερωθεί από το άγχος του να γίνει η ΚΑΛΥΤΕΡΗ σειρά, θα γίνει πραγματικά ξεχωριστό.

Vikings- season 3.

Ποιον είπες φλώρο, ρε;

Στην τρίτη σεζόν των Vikings είχαμε κάποιες ουσιαστικές αλλαγές. Πρώτον, η ιστορία αρχίζει να αποκτά πλοκάμια. Δεν παρακολουθούμε μόνο τα ανδραγαθήματα, του βασιλιά πλέον, Ragnar Lothbrok ( Travis Fimmel) και των πρωτοπαλίκαρων, συζύγων και λοιπών παρατρεχάμενων του. Έχουμε και ανταπόκριση με τον εναπομείναντα βασιλιά Ecbert στην Αγγλία και λεπτομερή καταγραφή του νέου αντιπάλου, του βασιλιά των Γάλλων και εγγονό του Καρλομάγνου.

Αυτό το άνοιγμα της υπόθεσης και του κόσμου των Βίκινγκς, μπορεί σε πρώτη φάση να φαίνεται πολυλογία, άλλωστε εμείς θέλουμε να βλέπουμε τα "μπουμπούκια" μας σε νέες περιπέτειες, όμως στήνει τον καμβά μιας μεγαλύτερης εξέλιξης που θα λάβει χώρα στην τέταρτη σεζόν.

Υπάρχει φυσικά, μετά τα μέσα του κύκλου και η περίφημη πολιορκία του Παρισιού. Εδώ η σειρά του History Channel φορά τα καλά της και από φτωχός συγγενής του Game of Thrones, γίνεται αρκούντως επική. Με σωστές δόσεις αίματος και γυμνού και αρκετά μεγάλη προσοχή στην ιστορική ακρίβεια, μπορεί να μην ακουμπά την δραματική κορύφωση, αλλά αποτελεί ένα τίμιο και κατατοπιστικό ιστορικό, μπολιασμένο και ωραία κορίτσια και αγόρια και αλατοπιπερωμένο με ίντριγκες, μαγεία, πάθη, μίση και σερβιρισμένο απολαυστικά διασκεδαστικό...

Όντας σειρά που περπατά πάνω στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στο camp και τη σοβαρότητα, θεωρώ ότι κάνει πολύ καλά την δουλειά της. Και ενώ εμείς μπορεί να έχουμε παππούδες τον Ιμπραήμ και τον Μπαρμπαρόσα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι οι Βορειοευρωπαίοι έχουν για μπάρμπα τον ένα και μοναδικό Ράγκναρ Λόθμπροκ!!!

The walking dead - season 5.

Ρε μαλάκες, μου πέφτει!

Γιατί το Walking Dead εξακολουθεί να είναι μια από τις καλύτερες σειρές της τηλεόρασης; Πως καταφέρνει να ανανεώνει το ενδιαφέρον σε ένα φαινομενικά μονότονο και σκοτεινό θέμα; Πως καταφέρνει να ασχολείται με οικουμενικά θέματα όπως η πίστη, η αγάπη, το μίσος, πως εν πάσει περιπτώσει μιλάει για την ανθρώπινη φύση ανάμεσα σε ξεκοιλιάσματα και ολοκαυτώματα ζόμπι; Που θα πάει η βαλίτσα και γενικότερα μας ενδιαφέρει ή, μαγεμένοι από το αποκαλυπτικό και καταθλιπτικό μέλλον που μας παρουσιάζει απλά προσπαθούμε να συνέλθουμε από τις συνεχείς συγκινήσεις που μας προσφέρει; Μασάει ο Ρικ; 

Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις πραγματικά δεν έχω πειστικές απαντήσεις. Προσπαθώ και γω, μαζί με τους υπόλοιπους φαν της σειράς, να ασκήσω κριτική, αλλά είναι τόσο προσεγμένη, τόσο καλά γραμμένη, με σωστό τέμπο και συνεχείς ανατροπές. Ξέρει που απευθύνεται και δεν προσπαθεί να γίνει mainstream, ενώ έχει ήδη τρελή τηλεθέαση...Είναι ένα όνειρο- ή εφιάλτης;- που έγινε πραγματικότητα. Μια γροθιά στο στομάχι, το μαχαίρι στο κόκαλο, τα μυαλά στα κάγκελα και τα άντερα στον δρόμο!!!

Όσοι το μισούν καλά κάνουν. Εμείς το αγαπάμε, γιατί ποτέ δεν μας πρόδωσε μέχρι τώρα. Στην πραγματικότητα όμως, οι περισσότεροι που το κατακρίνουν είναι γιατί βλέπουν ένα κομμάτι του κτήνους και είναι ενοχλητικό. Το κτήνος είναι γύρω μας, νιώθουμε την καυτή του ανάσα και καλό θα είναι να λογαριαστούμε μαζί του... 

Υ.Γ. Τα αρχικά 8 επεισόδια του 6ου κύκλου συνηγορούν στα παραπάνω...! 



Με εκτίμηση και αγάπη, 

Λάκης Μπομπίνας