ΚΟΝΑΝ Ο ΒΑΡΒΑΡΟΣ (CONAN THE BARBARIAN) 2011, ΗΠΑ, 113'

Director: 

Marcus Nispel

Cast:  Jason Momoa, Ron Perlman, Rose McGowan, Rachel Nichols, Stephen Lang.

Ποιο μπορεί να είναι το νόημα της φιλμικής επανεκκίνησης ενός ήρωα του φανταστικού, χωρίς ίχνος φαντασίας από τους δημιουργούς; Ο συνηθισμένος ύποπτος Marcus Nispel, με τα απαράδεκτα ριμέικ "Παρασκευή και 13", "Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι", είναι μια κλασσική περίπτωση πρώην βιντεοκλιπά, που δεν κατάφερε ποτέ να βάλει ψυχή στην εικόνα του και ρυθμό στο μοντάζ του.

Από που να ξεκινήσει κανείς; Καταρχάς το σενάριο είναι παιδαριώδες. Δεν είναι πιστό στο πνεύμα του  Κόναν, από τα βιβλία του  Howard, ούτε από την διασκευή τους σε κόμικ της Marvel. Η ιστορία έχει κενά, οι χαρακτήρες είναι χάρτινοι, η φασαρία πολύ, το περιβάλλον υπερβολικά ψηφιακό. Μόνο ο πρωταγωνιστής  Jason Momoa , που μοιάζει καταπληκτικά στην εικονογράφηση του ήρωα, σώζεται. Είναι φυσικά και καλύτερος ηθοποιός από τον προκάτοχό του Schwarzenegger, που το 1982 έπαιξε πρώτος τον ρόλο. Ακόμα και ο  Stephen Lang 

(Avatar), που παίζει τον κακό μάγο-πολέμαρχο είναι οκ. Κατά τα άλλα...γκρέμιστα.

Τουλάχιστον θα είχε πλάκα, αν δεν ήταν τόσο χοντροκομμένο. Οι χαρακτήρες στις ταινίες του Nispel δεν έχουν υπόσταση, είναι απλά ανθρώπινες αναπαραστάσεις με συγκεκριμένους κώδικες χαρακτηριστικών. Τώρα φωνάζεις, τώρα σκοτώνεις. Ακόμα και η μουσική είναι εκνευριστική. Η βία είναι αρκετά γραφική αλλά ρέπει προς το καρτουνίστικο. Αυτό μειώνει περισσότερο την επική αίσθηση του φιλμ.

Συνολικά, μια μέτρια ταινία, απογοητευτική για τους φαν του ήρωα και του είδους. Αυτοί είναι και οι μόνοι που αξίζει να την δουν, έστω και για λόγους τιμής. Οι υπόλοιποι προσπεράστε.

Υ.Γ. Το 3D συμπαθές, αλλά δεν το σώζει.

Υ.Γ.2   Για περισσότερο Jason Momoa, προτιμήστε την καταπληκτική, επική σειρά "Game of thrones" (9 στα 10).

ΜΠΟΜΠΙΝΟΜΕΤΡΟ   *

ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ?    Μα τον Κρομ...ποτέ!!!