Η πεντάμορφη και το τέρας ( LA BALLE ET LA BETE ) Γαλλία ( 1946 )
CAST DIRECTOR/ SCREENWRITER
Jean Marais, Josette Day. Jean Cocteau
120' black&white Ρομαντικό δράμα φαντασίας
Η δεύτερη ταινία είναι η διασκευή του γνωστού παραμυθιού από τον πολυτάλαντο Ζαν Κοκτώ. Η ιστορία είναι πάνω κάτω γνωστή. Η πεντάμορφη αναγκάζεται για να σώσει τον πατέρα της, που είχε κόψει ένα ρόδο από τον κήπο του τέρατος, να πάρει τη θέση του και πηγαίνει να μείνει στον πύργο του αποκρουστικού και φοβερού πλάσματος. Εκείνο θα την ερωτευτεί και κάθε βράδυ θα της κάνει πρόταση γάμου και εκείνη θα δει ότι παρά την άσχημη όψη του, είναι ένα τρυφερό, ενδιαφέρον και εκλεπτυσμένο άτομο που την συναρπάζει. Έχει όμως λογοδοθεί με έναν γοητευτικό πρίγκηπα και το τέρας αναγκάζεται να της δώσει ένα κλειδί, λεγοντάς της ότι, αν δεν του το επιστρέψει σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εκείνο θα πεθάνει από την λύπη του.
Η ταινία αυτή είναι η διασημότερη του ποιητή, ζωγράφου, συγγραφέα, γλύπτη και σκηνοθέτη ( ουφ! ), Ζαν Κοκτώ. Είναι η πιο πιστή μεταφορά της ιστορίας στην οθόνη και έχει πολύ καλά εφέ για την εποχή της, αρκετά πειστικό μέϊκ απ για το τέρας, εκπληκτικά κουστούμια και αξεπέραστη καλλιτεχνική διεύθυνση, από τον ίδιο τον Κοκτώ φυσικά. Η δύναμή της όμως είναι στην ονειρική ατμόσφαιρα που την περιβάλει και στις μικρές πινελιές ευφυίας, όπως τα ανθρώπινα χέρια που κρατάν τα κηροπήγια και βγαίνουν από τους τοίχους. Είναι γεμάτη συμβολισμούς και ρομαντισμό.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι αρκετά καλό. Ο μόνιμος "συνεργάτης" του Κοκτώ, Ζαν Μαρέ, παίζει και τον ρόλο του πρίγκηπα!! Όταν λοιπόν στο τέλος το τέρας μεταμορφώνεται, είναι λίγο αστείο που μοιάζει με τον αντίζηλο του. Κατά τα άλλα η ταινία παρακολουθείται ευχάριστα, αντέχει σχετικά την τριβή του χρόνου και αποζημιώνει τον θεατή.
Το μεγαλύτερο ατού της πάντως, παραμένει η εικαστική της τελειότητα. Δραματουργικά είναι λίγο ξεπερασμένη. Αξίζει στην μεγάλη οθόνη. Ιδανική χαλαρή προβολή σε θερινό για κοπελούδες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ***
ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΤΑΙ; Γιατί όχι;
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ : "Κυνηγοί" κλασσικών ταινιών και επανεκδόσεων καθώς και ζευγαράκια.
Και επί τη ευκαιρία, να σας υπενθυμίσω αγαπητά μου τέκνα ότι παίζονται και τα λίγο πιο πειραματικά έργα του Κοκτώ σε επανέκδοση: "Το αίμα του ποιητή" ( 1930) και "Η διαθήκη του Ορφέα"( 1960) . Για πιο σινεφίλ καταστάσεις και περισσότερο για τους ορκισμένους οπαδούς του καλλιτέχνη. Η προβολή τους είναι με ένα εισιτήριο και είναι αρκετά καλές οι κόπιες και οι συνθήκες προβολής.
Η βαθμολογία θέασης είναι **1/2 για εκάστη. Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου