ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ( A NIGHTMARE ON ELM STREET ) ΗΠΑ ( 1984 ORIGINAL/ 2010 REMAKE )
DIRECTORS
Wes Craven- original, Samuel Bayer- remake 92'/ 95' color Τρόμου
ORIGINAL CAST REMAKE CAST
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ήταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1985, όταν μπήκα μαζί με μια παρέα συνομήλικων μου εφήβων, τότε ανυποψίαστος, για να δω μια ταινιούλα τρόμου ακόμα, το νέο μας χόμπι. Αυτό που είδα ήταν κάτι τελείως καινούργιο για τα δεδομένα του slasher movie. To σουρεαλιστικό και απόλυτα τρομαχτικό μανιφέστο του Γουές Κρέιβεν με καθήλωσε, ήταν βέβαια και η ηλικία βλέπεται. Ο σκηνοθέτης προερχόμενος από "βρώμικες", περισσότερο ταινίες low budget, της δεκαετίας του '70, όπως το ''last house on the left" και "the hills have eyes", που έχουν γίνει και οι δύο αξιόλογα ριμέικ ήδη, έκανε την έως τότε πιο φιλόδοξη ταινία του. Ο προϋπολογισμός ήταν περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια, αρκετά μέτριος για την εποχή και πολύ πιο χαμηλός από την καινούργια βερσιόν.
Έστησε κλασσικά την ιστορία στα Αμερικάνικα προάστια, οπού μια παρέα εφήβων βασανίζονται από έναν σαδιστή τύπο στα όνειρά τους. Στην αρχή κανείς δεν καταλαβαίνει το γιατί. Οι αμαρτίες των γονέων όμως... Ο Φρέντι Κρούγκερ, ένα όνομα μυθικό στον χώρο, στοιχειώνει τα όνειρά τους για να πάρει εκδίκηση για την δολοφονία του από τους ίδιους τους γονείς τους, όταν κατάλαβαν ότι εκείνος ασελγούσε πάνω στα ανίληκα παιδιά τους στο δημοτικό. Η εκδήλωση της ύπαρξης του στα όνειρά τους είναι σαν να δημιουργείται από την δύναμη των τύψεων των γονιών τους και από την σατανική δύναμη εκδίκησης του ίδιου του Κρούγκερ. Στην ουσία θέλει να σκοτώσει όλους τους απογόνους των δολοφόνων του. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν έρχεσαι σε επαφή μαζί του στον ύπνο σου, έχει την δύναμη να σε σκοτώσει και στη πραγματικότητα. Τι κάνεις λοιπόν σε αυτή την περίπτωση; Απλά δεν κοιμάσαι. 'Όμως έτσι, απλά μεταθέτεις το μοιραίο.
Η μεγαλύτερη επιτυχία της ταινίας είναι ότι μπερδεύει το υπαρκτό με το ονειρικό χωρίς να ξέρεις ποτέ που βρίσκεσαι, παρά μόνο όταν συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Οι νεαροί πρωταγωνιστές είναι ιδιαίτερα συμπαθείς και πραγματικά ταυτίζεσαι μαζί τους. Το καστ δηλαδή για ταινία αυτού του είδους είναι αρκετά καλό, με απόδειξη την συμμετοχή του Τζόνι Ντεπ στην πρώτη κινηματογραφική του εμφάνιση.
.jpg)
Αντίθετα οι νεαροί πρωταγωνιστές του καινούργιου "εφιάλτη" είναι τελείως ουδέτεροι , πλαστικοί και αμέτοχοι γενικά. Χωρίς να με διακατέχει κάποιου είδους ρετρό νοσταλγίας- μακριά αυτά από μας- θα δηλώσω εδώ απερίφραστα ότι η παλιά ταινία είναι καλύτερη σε όλα, ακόμα και στα εφέ που είναι πιο λειτουργικά! Άλλωστε οι πιο τρομαχτικές σκηνές της καινούργιας είναι κοπιαρισμένες καρέ προς καρά σκηνές της παλιάς. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό, χρειάζεται και έμπνευση, ταλέντο και ψυχή για να κάνεις μια ταινία έστω και αν αυτή είναι ριμέικ.
Στην νέα βερσιόν λοιπόν η ιστορία είναι ίδια, πράγμα που αφαιρεί όλη την αγωνία για το τι συμβαίνει. Αυτό ίσως να επιτυγχανόταν με την ατμόσφαιρα, κάτι όμως που απουσιάζει παντελώς! Αντιθέτως έχουμε μια σειρά από σκηνές μονταρισμένες μεταξύ τους διεκπεραιωτικά. Δεν μαθαίνουμε τίποτα για τους πρωταγωνιστές, για τις ανησυχίες αυτών και των γονιών τους. Σε αυτό το μονοδιάστατο σύμπαν έρχεται η απειλή και απλά περιμένουμε και μεις με χαρά να τους σφάξει όλους για να απαλλαγούμε από την παρουσία τους!
Το πραγματικά λυπηρό της νέας ταινίας είναι η απουσία ενός πειστικού Κρούγκερ. Ενώ εμφανίζεται περισσότερο, μένει στο μυαλό λιγότερο. Εκεί που ο παλιός Κρούγκερ, Robert Englund, πέταγε δολοφονικές και σαδιστικές ατάκες και επιβαλλόταν στη οθόνη με το σαρδόνιο και τρελαμένο γέλιο του, ο κατά πολύ καλύτερος σαν ηθοποιός Jackie Earle Haley, παίζει δίχως ίχνος μακάβριου χιούμορ, με μια μονότονη βραχνή φωνή. Εδώ μπαίνουμε στις ευθύνες των παραγωγών και του σκηνοθέτη.
Η άποψή τους για την ταινία τρόμου είναι αστεία, ότι δηλαδή πρέπει απλά να είναι εκκωφαντική και αιματοβαμμένη. Δεν κατέχουν καθόλου τους νόμους των ταινιών τρόμου. Έχουν πάρει εργολαβία να ξαναγυρίσουν όλες τις κλασσικές ταινίες τρόμου στην καινούργια χιλιετία. Με εξαίρεση τον "Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι" (**), οπου απλά βλέπεται, οι παραγωγοί Andrew Form και Βrad Fuller, έχουν ξεκατινιάσει πολλές από τις ταινίες του είδους, όπως το "Παρασκευή και 13" (*), "Αmityville horror" (*) και ετοιμάζονται για- άκουσον άκουσον!!!!- τα ριμέικ των "Πουλιών" του Χίτσκοκ και του "Μωρού της Ρόσμαρι" του Πολάνσκι. Κάποιος να τους σταματήσει αμέσως!
Πίσω στις ταινίες τώρα. Απ΄ότι καταλαβαίνετε σας προτείνω την παλιά ταινία ασυζητητί. Όχι μόνο είναι καλύτερη από όλες τις απόψεις, αλλά έχει και τον πιο πολύ χαβαλέ, για όποιον δεν την έχει δει βέβαια. Πρέπει να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι είναι ένα teen slasher movie των '80ς. Δεν μιλάμε για τον Πολίτη Κέην.
Τώρα αν θέλετε σώνει και καλά να δείτε και την καινούργια, όπως εγώ τρομάρα μου, το κρίμα στο λαιμό σας. Η παλιά ταινία έβγαλε, ούτε λίγο ούτε πολύ 6!!!! σίκουελς σε διάστημα 10 ετών, καθιστώντας των Φρέντι Κρούγκερ τον πιο αναγνωρίσιμο σίριαλ κίλερ της οθόνης. Υπάρχουν βέβαια και οι Τζέισον Βόρχις της "Παρασκευής" και Μάικλ Μάγιερς του "Halloween", που έχουν "φάει" πολύ κόσμο. Αυτοί όμως είναι μονοδιάστατοι δολοφόνοι, χωρίς κίνητρα και με "ρομποτική" συμπεριφορά. Ο φίλος μας ο Φρέντι παίζει με τα θύματα του συναισθηματικά και σωματικά παιχνιδάκια!! Πολύ πριν το "Ιnception", μέσα στην blue electric ατμόσφαιρα των '80ς, τα όνειρα των εφήβων, γεμάτα ορμόνες και τρόμο, βρήκανε των απόλυτο άρχοντα τους, τον Φρέντι Κρούγκερ.
O Γουές Κρέιβεν συνέχισε δυναμικά να βγάζει ταινίες και μετά την μεγάλη επιτυχία της τριλογίaς του Scream, αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στα καθήκοντα του παραγωγού. Παρακάτω θα κάνω μια μικρή παρουσίαση της σειράς του "Εφιάλτη".
Η "μάχη" έληξε και σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ***1/2 ORIGINAL, *1/2 REMAKE και μόνο γι αυτούς που δεν έχουν δει το παλιό
ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ?? Το παλιό το έχω δει και θα το ξαναδώ στο μέλλον, το καινούργιο έκανα μάχη να το δω μια φορά, οπότε....
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ Το παλιό είναι ταινία αναφοράς για horror buffs, το καινούργιο είναι μόνο για προεφηβικό χαμούρεμα στα village.
Αγαπητά μου παιδιά οι ταινίες που ακολούθησαν την επιτυχία της πρώτης ήταν οι εξής:
A Nightmare on Elm Street 2: Freddy's Revenge (1985, Jack Sholder). Πολύ υποδεέστερο από τον προκάτοχό του, έχει τις στιγμές του ( *1/2 )
| A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors (1987, Chuck Russell). Το καλύτερο σίκουελ της σειράς, με καλό καστ, δυνατά εφέ και θεματολογία. ( *** ) | |
| A Nightmare on Elm Street 4: The Dream Master (1988, Renny Harlin). Μέτριο. ( *1/2 ) | |
| A Nightmare on Elm Street 5: The Dream Child (1989, Stephen Hopkins). Το πιο αστείο και υπερβολικό της σειράς. ( *1/2 ) Freddy's Dead: The Final Nightmare (1991, Rachel Talalay). Αδύναμο για θεωρητικά τελευταίο, έχει τις στιγμές του. ( ** ) Wes Craven's New Nightmare (1994, Wes Craven) Καλή προσπάθεια από τον Γουές κρέιβεν να κλείσει τη σειρά, με μια απόπειρα να μεταφέρει την δράση στην αληθινή ζωή των ηθοποιών, που ενσαρκώνουν τους ρόλους στην πρώτη ταινία. ( **1/2 ) To Freddy vs. Jason δεν θεωρώ ότι ανήκει στην σειρά οπότε το παραλείπω. Ο Κύριος Λάκης σας προτείνει ένα βροχερό σαββατοκύριακο να δείτε και τις 7. Υπάρχουν σε μια πολύ βολική κασετίνα όλα με Αγγλικούς υπότιτλους. "> "> "> "> "> "> |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου