INCEPTION ( ΗΠΑ ) 2010
CAST
Leonardo DiCaprio, Ken Watanabe, Joseph Gordon-Levitt, Marion Cotillard, Ellen Page, Tom Hardy, Cillan Murphy, Tom Berenger, Michael Caine, Dileep Rao, Pete Postlehwaith.
DIRECTOR/ PRODUCER / SCREENWRITER
Christopher Nolan 147' color
Περιπέτεια Επιστημονικής Φαντασίας/ Ψυχολογικό Θρίλερ
Ο Ντον Κομπ είναι ένας καλοπληρωμένος κλέφτης. Αυτά που κλέβει όμως δεν είναι αντικείμενα αλλά ιδέες. Έχει την ικανότητα να διεισδύει στο υποσυνείδητο των "στόχων" του και να "παίρνει" καλά κρυμμένες, πολύτιμες πληροφορίες. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια θα αναγκαστεί να συμμετάσχει σε μια καινούργια αποστολή, που σκοπό έχει να "φυτέψει" μια ιδέα. Ο Κομπ όμως αντιμετωπίζει και τους δικούς του δαίμονες. Αφού συγκροτήσει μια ομάδα από σπεσιαλίστες για να εισχωρήσουν στο όνειρο του "στόχου", με ένα πολύπλοκο και καλά στημένο σχέδιο, θα έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν του, που τον στοιχειώνει.
Ταινία επιστημονικής φαντασίας, ψυχολογικό θρίλερ, καθαρόαιμη περιπέτεια, ακόμα και υπαρξιακή
μπορεί να χαρακτηριστεί η δημιουργία του Νόλαν. Γεμάτος αυτοπεποίθηση, μετά την καθολική επιτυχία του "Σκοτεινού ιππότη" και από μια εντυπωσιακή σειρά ταινιών, ο σχετικά νέος αυτός Αμερικανός σκηνοθέτης, προσπαθεί να βάλει δυο- και καμιά φορά τρία- καρπούζια στην ίδια μασχάλη και σχεδόν τα καταφέρνει!
Το σύμπαν των ονείρων δεν είναι κάτι νέο. Από τον Μπουνιουέλ και τον Κοκτώ μέχρι τον Ντέϊβιντ Λιντς και αρκετούς ακόμα σκηνοθέτες, ο κινηματογράφος προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει ή έστω να αναπαράγει αυτόν τον ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό χώρο. Ο Νόλαν όμως τον διατέμνει, του βάζει κανόνες και τον καθιστά ένα άκρως υπαρκτό και λειτουργικό πεδίο. Ο πρωταγωνιστής του όπως μας έχει συνηθίσει είναι μια τυραννισμένη μορφή. Ο ΝτιΚάπριο με την "μαζεμένη" ερμηνεία του είναι κάποιος που μας κάνει να πιστέψουμε όλο αυτό το δημιούργημα. Στο πρόσωπό του, που μοιάζει πάντα ειλικρινές, ταυτιζόμαστε και προσπερνάμε τις όποιες σεναριακές τρύπες δημιουργεί η ταινία- και είναι πολλές, πιστέψτε με, θέλουμε άλλο τόσο χώρο να τις απαριθμήσουμε, οπότε το προσπερνάμε. Από την στιγμή που το φιλμ λειτουργεί, οι κάποιες μικρές ενστάσεις δεν έχουν νόημα. Άλλωστε πρέπει να χειροκροτήσουμε την προσπάθεια που καταβάλλει ο σκηνοθέτης, ένας από τους λίγους Αμερικανούς δημιουργούς που φτιάχνει "προκλητικές" ταινίες.
Παρόλο που είναι μια ταινία μεγάλου μπάτζετ και μια καθαρόαιμη περιπέτεια, η ταινία έχει πολύ διάλογο. Αυτό είναι μια πρόκληση για τον σκηνοθέτη, που είναι βέβαια και σεναριογράφος, καθώς προσπαθεί να ισορροπήσει τα δύο αυτά στοιχεία. Βλέπουμε το παρελθόν, τα κίνητρα και τις επιλογές του ήρωα, μαθαίνουμε όλες αυτές τις πληροφορίες για την λειτουργία των ονείρων και πως η ομάδα των ειδικών θα καταφέρει να κινηθεί μέσα στο υποσεινήδητο του υποκειμένου, θα μεταφερθεί από όνειρο σε όνειρο και από όνειρο μέσα σε όνειρο, μέσα σε όνειρο!!!!! Συγχρόνως εμείς πρέπει να τα δούμε αυτά οπτικοποιημένα και σχετικά αληθοφανή και με μια μεγάλη δόση δράσης και ειδικών εφέ. Δεν είναι και λίγο! Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα, το ατού και το αδύναμο σημείο της ταινίας. Στο σύνολο είναι μια αρκετά καλή δημιουργία, υπάρχουν όμως στιγμές που ψιλοβαριέσαι, ειδικά στο δεύτερο μέρος. Το όνειρο μέσα σε όνειρο κουράζει λίγο και είναι στην ικανότητα του σκηνοθέτη, του μοντέρ και της καταπληκτικής μουσικής του Hanz Zimmer, που σε κρατά. Το άλλο βασικότατο στοιχείο είναι η σχέση του ήρωα με την γυναίκα του, το κεντρικό θέμα της ταινίας, η κάθαρση του. Ενώ πρέπει σαν τέτοιο να αντιμετωπιστεί, υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι παρατραβάει σε βάρος της δράσης. Από την άλλη αν δεν υπήρχε θα έχανε η ταινία την "ψυχή" της. Κατά την ταπεινή άποψη του Κου Μπομπίνα αν έλειπε ένα τεταρτάκι από την διάρκεια ίσως να ήταν καλύτερα.
Φυσικά υπάρχει και ολόκληρο καστ εκτός από τον ΝτιΚάπριο, το οποίο είναι εντυπωσιακότατο και πολυεθνικό. 'Ένας συνδυασμός από νέους ταλαντούχους και βετεράνους ηθοποιούς. Αυτό βοηθά στο να γίνει πιστευτή μια αρκετά φανταστική ιστορία. Από τον Ιάπωνα Watanabe και την Γαλλίδα Gotillard έως τους δεύτερους και τρίτους ρόλους (!!!!) που συναντάμε ηθοποιούς όπως ο Michael Caine και ο Tom Berenger.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ( SPOILER ALERT!!! )
Το τέλος της ταινίας παραμένει ανοιχτό. Το θεωρώ επιτυχημένο, μιας και τα όνειρα χρειάζονται έτσι κι αλλιώς επεξήγηση και ερμηνεία. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλη η ταινία είναι ένα όνειρο, δεν το αποκλείει κιόλας. Μπορεί να είναι και κάτι άλλο!
Το Inception είναι φτιαγμένο να σε διασκεδάσει, να σε μπερδέψει, να σε εντυπωσιάσει. Είναι μια σπουδή πάνω στο υποσυνείδητο με τη μορφή block-buster. Δεν έχει τόσα εφέ όσα θα περίμενε κανείς, ούτε είναι τόσο καταιγιστικό. Στην πραγματικότητα ο Νόλαν χάνει την ευκαιρία να κάνει μια ταινία "σταθμό". Αλλά και αυτό που καταφέρνει δεν είναι και λίγο. Εν ολίγοις μιλάμε για μια άκρως ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρική ταινία και εν πάση περίπτωσή κάτι έξω από τα συνηθισμένα.
Αν και νομίζω ότι λίγοι από σας δεν έχουν πάει ήδη στο σινεμά να την δουν, σας την προτείνω. Η μεγάλη οθόνη του ταιριάζει καλύτερα. Μην ακούτε αυτούς που λένε ότι είναι ακατανόητη, γιατί είναι ανόητοι! Η ταινία έχει πολύ προσεγμένο σενάριο και σε βάζει σιγά σιγά στον κόσμο της. Απλά δώστε βάση από την αρχή και μην πέσετε με την μούρη στα πατατάκια. Με την ευχή μου παιδάκια και καλό, κινηματογραφικό και ψυχαγωγικό χειμώνα!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ***1/2 στο σινεμά, *** σπίτι
ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΤΑΙ; Αναγκαστικά
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ Βασικά είναι για όλο τον κόσμο
Από τις ταινίες που χαίρομαι, που σήκωσα το τεμπέλικο ή κουρασμένο κορμί μου και το πήγα σινεμά για να την απολαύσει. Μετά το shutter island, μια ακόμα ταινία που με κάνει να λυπάμαι που (λόγω δουλειάς) δεν μπορώ να πηγαίνω πιο συχνά σινεμά. Το παρακολούθησα σε μια παραλίγο "ιδιωτική" προβολή στα ster (3 ατομα μόνο στην αίθουσα) και βγήκα με ένα τεράστιο χαμόγελο ικανοποίησης από το δημιούργημα του Christopher Nolan, τον οποίο εκτιμώ κυρίως από το Memento και όχι τοσο από το The Dark Knight(με πήρε παραλίγο ο ύπνος δις βλέποντας τον Batman του). Τέσπα, για να μην εκνευρίσω και κανένα φανατικό οπαδό του Μαύρου Ατελείωτου Ιππότη :), πίσω στο Inception : 'Μην ακούτε αυτούς που λένε ότι είναι ακατανόητη, γιατί είναι ανόητοι!' κε Λάκη καλύτερα δεν θα μπορούσε να ειπωθεί !! Προτρέπω κι εγώ να το δείτε σε σινεμά ,από όπου βγαίνοντας θα φοράτε το χαμόγελο του Joker από ικανοποίηση και θα έχετε ξεχάσει για λίγο πού ζείτε, εκτός κι αν έχετε χτυπήσει καποιο tattoo για τον χώρο και τον χρόνο, για να σας το θυμίσει !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετά καλή, αλλά ταπεινή μου γνώμη το Dark Knighτ ήταν ανώτερο και σαν ατμόσφαιρα και σαν ερμηνείες...Βέβαια περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Ακούγονται αντίθετες απόψεις για αυτή την ταινία. Άλλοι την βλέπουν και την ερωτεύονται και άλλοι την βλέπουν και δεν τους αρέσει καθόλου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκοπατάτα