ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ (THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO) 2011, ΗΠΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, Διάρκεια 158'.

Director: 

David Fincher

Stars:

 Daniel Craig, Rooney Mara, Christopher Plummer, Stellan Skarsgård, Robin Wright.

Η ιστορία είναι γνωστή. Ένας Σουηδός δημοσιογράφος, που βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με κάποιον μεγαλόσχημο, επειδή έβγαλε τα άπλυτα του στην φόρα, δέχεται μια δελεαστική πρόταση από έναν ζάμπλουτο να ψάξει για την αγνοουμένη ανιψιά του, που εδώ και σαράντα χρόνια έχει εξαφανιστεί από το νησί της οικογενείας. Μιας οικογενείας που έχει σκοτεινά μυστικά και ακόμα πιο σκοτεινούς συγγενείς. Στο έργο του θα τον βοηθήσει μια νεαρή ερευνήτρια, με τα δικά της προβλήματα. Αυτή είναι το κορίτσι με το τατουάζ του τίτλου.

Επειδή οι Αμερικάνοι δεν μπορούν να δουν μια ξενόγλωσση ταινία και επειδή ο David Fincher είδε στην τριλογία βιβλίων του Millenium, του Σουηδού  Stieg Larsson μια φλέβα χρυσού, έχουμε αυτή την περιττή διασκευή της αντίστοιχης Σουηδικής ταινίας. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν καλύτερη, ας πούμε- όχι πως η προκάτοχός της είναι κανένα αριστούργημα, αλλά τουλάχιστον ήταν πιο άμεση.

Τα βιβλία έχουν κάνει απίστευτη επιτυχία. Δεν τα έχω διαβάσει. Η ιστορία όμως εξαρχής μου φαίνεται αστεία. Ένας μεσήλικος δημοσιογράφος, που το παίζει ντετέκτιβ, σε ένα δήθεν μυστήριο που περιέχει κακούς ναζί και διεστραμμένους βιαστές, με βοηθό μια ταλαιπωρημένη kinky ύπαρξη, τριάντα χρόνια μικρότερη του, που με έναν παράξενο τρόπο βρίσκει τα πάντα και είναι αλάνθαστη. Εξ αρχής έχουμε μια  αντρική φαντασίωση με μια ιστορία αλά Αγκάθα Κρίστι στο επίκεντρο της. Τα άλλα όλα είναι μπαρούφες.

Την Αμερικάνικη βερσιόν δεν την βοηθά το κακό κάστινγκ. Ο Daniel Craig είναι άχαρος στον ρόλο του, υποτίθεται, κοιλαρά δημοσιογράφου, γιατί απλά δεν είναι. Έχεις την εντύπωση ότι ο Τζέιμς Μποντ έχει πάθει εγκεφαλικό και περιφέρεται στο νησί του Δρ. Νο. Ότι και να ακούσω για την φοβερή ερμηνεία της, υποψήφιας για όσκαρ  Rooney Mara, είναι περιττό.  Είναι επαρκής μεν, αλλά υστερεί κατά πολύ από την πιο παθιασμένη και σκοτεινή ερμηνεία της Noomi Rapace από την πρώτη ταινία. Δεν αρκεί να κάνεις piercing  και να χτενίζεις τα μαλλιά σου σαν τον Sid Vicious, αλλά αυτό εξιτάρει την Ακαδημία.

Το να βάζεις Αγγλόφωνους ηθοποιούς να παίζουν τους Σουηδούς με προφορά, είναι ότι πιο κιτς και τετριμμένο υπάρχει στον κινηματογράφο και δίνει μια ψεύτικη αύρα στην ταινία. Προτιμότερο θα ήταν να μεταφερόταν η δράση στην Αμερική, που λέει ο λόγος.

Πέρα από αυτά όλα, ξέρουμε την αξία του Fincher και την ικανότητά του με το μοντάζ και την φωτογραφία, την κίνηση της κάμερας και την χρήση της μουσικής. Η ιστορία και το μυστήριο θα σας κρατήσει, αν δεν ξέρετε τι γίνεται. Οι υπόλοιποι θα κοιτάτε το ρολόι σας στις 2 ώρες και 40 λεπτά που διαρκεί το φιλμ. Αυτό συμβαίνει γιατί η προσέγγιση είναι ψυχρή, οι χαρακτήρες δεν αναλύονται, η ιστορία είναι τόσο πυκνή που είναι λες και κάποιος πατά το fast forward και γενικότερα η σκηνοθεσία είναι πιο φιγουρατζίδικη από όσο πρέπει. Σαν να θυμήθηκε ο σκηνοθέτης τα βίντεο κλιπ που γύρναγε. Διεκπεραιωτικός γενικά. Έχει επίσης επέμβει σε ένα δύο λεπτομέρειες, προς το τέλος- το οποίο δεν έχει καν κλιμάκωση- οι οποίες αφορούν την ηρωίδα- Λίσμπεθ Σαλάντερ με τ'όνομα- και τις έχει αλλάξει, μειώνοντας την δύναμη του χαρακτήρα της. Οι τίτλοι της ταινίας παραπέμπουν σε έναν πιο σκοτεινό 007 και είναι εντυπωσιακοί.

Όταν καταλαγιάσει ο διαφημιστικός βομβαρδισμός της ταινίας, θα θυμηθείτε τον κύριο Μπομπίνα και θα πείτε: είχε δίκιο ο άνθρωπος.

Συμπέρασμα: Προτιμήστε την Σουηδική και αυθεντική εκδοχή, αν πρέπει σώνει και καλά να το δείτε. Τώρα αν το δείτε για τους κοιλιακούς του Craig έχει καλώς. Να ξέρετε πάντως ότι είναι η πιο αδύναμη ταινία της φιλμογραφίας του Fincher. Ελπίζω να είναι μια εξαίρεση. 

ΜΠΟΜΠΙΝΟΜΕΤΡΟ   *1/2

ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΤΕ;  Μόνο αν γινόταν ένα Ινδικό ριμέικ...


Φοβερό τρέιλερ βέβαια...