CAST
Tahar Rahim, Niels Arestrup, Adel Bencherif. 149' color
DIRECTOR Δράμα
Jacques Audiard
Ένας δεκαεννιάχρονος αραβικής καταγωγής, εκτίει ποινή φυλάκισης για 6 χρόνια. Την στιγμή που θα μπει στην φυλακή θα είναι σαν κυνηγημένο ζώο, χωρίς φίλους μέσα και συγγενείς έξω από αυτή. Σιγά σιγά θα ανδρωθεί μπαίνοντας στην Κορσικανή μαφία των φυλακών και θα γίνει το υποχείριο του αρχηγού της, Σέζαρ Λουτσιάνι. Ποτέ δεν θα κερδίσει τον σεβασμό τους, αλλά σταδιακά και εκμεταλευόμενος τις άδειες λόγω καλής διαγωγής, θα στήσει ένα δικό του δίκτυο και μέχρι να αποφυλακιστεί θα είναι το καινούργιο αφεντικό.
Η ταινία του Ζακ Οντιάρ είναι ένα δράμα φυλακών, όμως διαφέρει σε πολλά από αντίστοιχες ταινίες. Καταρχάς ρίχνει όλο το ενδιαφέρον στον πρωταγωνιστή του, που είναι πολύ καλός και σηκώνει στις πλάτες του την ταινία. Ο Ταχάρ Ραχίμ είναι μια αποκάλυψη και καταφέρνει να μας πείσει σε όλες τις φάσεις της ιστορίας, από την ώρα που μπαίνει στη "μπουζού" και είναι τελείως απροστάτευτος και φοβισμένος, έως το τέλος που σφύζει από μια υπόγεια, απειλητική δύναμη. Στην ουσία η ταινία είναι μια σπουδή χαρακτήρων. Ο άλλος χαρακτήρας που ξεχωρίζει είναι αυτός του μαφιόζου Κορσικανού αφεντικού, που μέσα από την φυλακή κινεί τα νήματα και είναι η νέμεση του ήρωά μας. Ο Νιλς Αρεστράπ είναι υποδειγματικός και πραγματικά τρομαχτικός, χωρίς να ξεπέφτει σε ευκολίες και μανιερισμούς, με μια πιο υπόγεια ερμηνεία και ελεγχόμενες εξάρσεις.
Υπάρχει κάτι το πραγματικά ενδιαφέρων στην ταινία. Μας δείχνει πως ένας ανύπαρκτος μικροκακοποιός, αντί να συμμορφωθεί μέσα από τις διαδικασίες του συστήματος, γίνεται πιο επικίνδυνος και σκληρός. Στην ουσία καταφέρνει να γυρίσει προς όφελος του όλες τις κακουχίες που περνάει. Δεν υπάρχει βέβαια περίπτωση να μπει στον ίσιο δρόμο.
Η ταινία κυλάει σαν μυθιστόρημα και μάλιστα έχει κεφάλαια, με τίτλους που πέφτουν στην οθόνη κάθε τόσο. Είναι απίστευτο πόσο μπορεί να διαφέρει μια ταινία με τέτοιο θέμα από δεκάδες άλλες που έχουν γυριστεί. Ο "Προφήτης" δεν διεκδικεί τον τίτλο της καλύτερης από αυτές, αλλά σίγουρα είναι μια τίμια προσπάθεια με καλό αποτέλεσμα. Να υπενθυμίσουμε ότι είχε προταθεί για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, είχε πάρει ειδικό βραβείο στις Κάννες και είχε αποσπάσει το βραβείο καλύτερου φιλμ στο φεστιβάλ του Λονδίνου.
Χωρίς μεγάλες εξάρσεις, ο σκηνοθέτης κτίζει την ένταση που σιγά σιγά πλημμυρίζει την οθόνη και συγχρόνως, μέσα από της ματιές, τα λόγια, τις σιωπές και τα όνειρα του πρωταγωνιστή και των χαρακτήρων που τον περιτριγυρίζουν, η ταινία γίνεται κάποιες στιγμές σχεδόν υπαρξιακή. Βλέπουμε άλλωστε έναν φοβερά μοναχικό άνθρωπο, χωρίς μέλλον και ελπίδα, να προσπαθεί να επιβιώσει όπως μπορεί, πολεμώντας τους προσωπικούς του δαίμονες, αλλά και τις δυνάμεις που τον περιτριγυρίζουν.
Αξίζει να δει κάποιος την ταινία. Δεν είναι καταπληκτική, είναι όμως αρκετά ενδιαφέρουσα, καλογυρισμένη και διαθέτει μια πιο ευαίσθητη ματιά σε ένα σκληρό θέμα. Το θέαμα σε φάσεις μπορεί να είναι σκληρό, ποτέ όμως δεν ξεπερνάει τα όρια, γιατί το κύριο μέλημα του σκηνοθέτη είναι οι χαρακτήρες και όχι ο εντυπωσιασμός. Ασχολείται και με πολιτισμικά θέματα δείχνοντας τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στη φυλακή, ανάμεσα στις διαφορετικές φυλετικές ή θρησκευτικές ομάδες. Είναι ρεαλιστική, με καλό σενάριο, ερμηνείες και ρυθμό. Στα πλην της ταινίας είναι το θέμα της, που μπορεί να μην είναι τόσο ενδιαφέρον για όλους και ιδιαίτερα για μερίδα του γυναικείου πλυθησμού, η μεγάλη διάρκεια, που εν μέρει είναι δικαιολογημένη και μια αίσθηση ματαιότητας που σου μένει μετά την προβολή. Δηλαδή εντάξει, ωραία όλα αυτά......ε και; Τι έγινε; Ωραία τα δείχνει ο σκηνοθέτης αλλά δεν μας λέει κάτι νέο.
Μην γίνεστε "προφήτες" λοιπόν. Ο κύριος Λάκης σας λέει για τον "Προφήτη": οκ δείτε το, αλλά μην περιμένετε κάτι παραπάνω από δυόμιση ενδιαφέρουσες ώρες. Κάποιες φορές όμως και αυτό είναι υπέρ αρκετό!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΊΑ ***
ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΤΑΙ; Στην κρατική τηλεόραση, μεταμεσονύχτια λόγω αϋπνίας, σε κάνα δυο χρονάκια.
ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΤΑΙ; Στην κρατική τηλεόραση, μεταμεσονύχτια λόγω αϋπνίας, σε κάνα δυο χρονάκια.
ΠΡΟΤΕΙΝΌΜΕΝΟ ΚΟΙΝΌ: Αντρικό ή μεικτό ευρωπαϊκών κινηματογραφικών προσανατολισμών.
">Καλά μην μασάτε με την σύγκριση με τον "Νονό". Για λόγους μάρκετινγκ είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου