Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ ( DOGTOOTH ) 2009,Ελλάδα.

ΠΑΙΖΟΥΝ
Άννα Καλαϊτζίδου, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Χρήστος Στεργιόγλου, Μαίρη Τσώνη, Michelle Valley.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / ΣΥΝ-ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΣ
Γιώργος Λάνθιμος

93' - έγχρωμο

Κοινωνικό αλληγορικό δράμα







Κάποιες φορές, σπάνια, βγαίνει μια ταινία που ταράζει τα νερά. Μια τέτοια ταινία είναι και ο "Κυνόδοντας" του Λάνθιμου. Εδώ, χωρίς φόβο και πάθος, θα προσπαθήσουμε να υπερνικήσουμε την διάχυτη υστερία που υπάρχει, κυρίως από το Ελληνικό κοινό και τους κριτικούς. Μια υστερία που δεν είναι αδικαιολόγητη, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα βαθιά προκλητικό και σκληρό έργο. Επίσης θα κάνουμε αυτό που πάντα έχουμε σαν προτεραιότητα, δηλαδή να αξιολογήσουμε την ταινία για τυχόν θέαση της από εσάς, αγαπητά μου τέκνα.

Να ξεκινήσω με μια παρότρυνση : δείτε τη έτσι κι αλλιώς, είναι μια εμπειρία. Μπορεί να την μισήσετε, μπορεί να την λατρέψετε, μπορεί...χίλια δυο πράγματα. Η ουσία είναι ότι θα σας μείνει χαραγμένη στην μνήμη και θα σας προβληματίσει. Δείχνει την καθημερινότητα τριών παιδιών, τα οποία είναι αποκλεισμένα σε όλη τους την ζωή από τους γονείς τους, μέσα σε ένα τεράστιο σπίτι στις παρυφές της πρωτεύουσας. Τα "παιδιά" δεν είναι παιδιά πια, αλλά ενήλικες, με ηλικίες από 20 έως 30 χρονών, και ζουν με αυστηρούς κώδικες και φοβερή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Οι γονείς καταφέρνουν να τα κρατάνε φοβισμένα και φυλακισμένα μέσα στο κτήμα τους. Φυσικά κάποια στιγμή θα εμφανιστεί ένας "καταλύτης", στο πρόσωπο μιας κοπέλας που φέρνει ο μπαμπάς στο σπίτι για να "ξελαμπικάρει"  λίγο ο γιος του, και θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις σε αυτή την βαθιά δυσλειτουργική οικογένεια.

Στο ψητό τώρα: η ταινία δεν είναι για όλους. Είναι σκληρή, παράξενη, έχει σοκαριστικές σκηνές και το θέμα της σε κάνει να νιώθεις πολύ άβολα. Συγχρόνως είναι μια πρωτότυπη και γενναία δημιουργία. Από την στιγμή που επιλέγεται ένα τέτοιο θέμα δεν βλέπω άλλο τρόπο καλύτερο να παρουσιαστεί. Στον Ελληνικό ειδικά κινηματογράφο, με την τόση "ξηρασία", αυτό το παράξενο έργο, μοιάζει με όαση.

Ο Λάνθιμος θίγει πολλά θέματα: την οικογενειακή δυσλειτουργικότητα, την άσκηση απάνθρωπης εξουσίας, τον αποκλεισμό, την διαστροφή, το είναι και φαίνεσθαι των πραγμάτων, την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, την παράνοια, την κοινωνική αδιαφορία, την σκληρότητα της "αγάπης" και κάμποσα ακόμα. Δεν υπάρχει όμως λόγος να μακρηγορούμε. Ο καθένας μπορεί να μεταφράσει όπως θέλει αυτά που βλέπει στη οθόνη.

Οι ρυθμοί είναι αργοί αλλά όχι εξοντωτικοί. Το σενάριο αρκετά καλό και πρωτότυπο, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν εξελίσσεται, με αποκορύφωμα το εύκολο τέλος. Αν το δούλευαν πιο πολύ μπορεί να μιλάγαμε για ένα αριστούργημα. Οι ερμηνείες είναι επίσης καλές, αποφεύγοντας τους μανιερισμούς του σύγχρονου Ελληνικού σινεμά. Η σκηνοθεσία έχει δύναμη και παίζει με την εστίαση των πλάνων, έχοντας μια αντισυμβατική προσέγγιση. Είναι εμφανείς οι επιρροές από τον Χάνεκε, δηλαδή, ψυχρότητα και  αποστασιοποίηση της εικόνας.



Όποιος δει την ταινία δεν θα μείνει ασυγκίνητος. Αυτό σημαίνει ότι θα απορροφηθεί από το σύμπαν που μας παρουσιάζει ο Λάνθιμος και θα βιώσει ένα σκληρό και παράξενο ταξίδι. Στην αρχή πρέπει να της δώσετε περιθώριο κάνα τεταρτάκι ώστε να αρχίσετε να καταλαβαίνετε τι ακριβώς γίνεται. Όπως και να έχει πάντως, ο καθένας θα κρίνει από μόνος του στο τέλος. Αυτό που μπορώ εγώ να πω είναι ότι κάποιοι θα σοκαριστούν και θα ενοχληθούν, αλλά μήπως δεν είναι αυτή η δουλειά της πραγματικά προκλητικής τέχνης; Ο "Κυνόδοντας" ΕΙΝΑΙ μια προκλητική ταινία, αλλά όχι χωρίς λόγο. Μιλάει κατευθείαν στο κέντρο των συναισθημάτων μας και ταράζει τα λιμνάζοντα νερά του εφησυχασμού μας. Είναι μια ταινία που μένει στην μνήμη και σημαντικό έργο για τον Ελληνικό κινηματογράφο. Σκεφτείτε μόνο τα βραβεία που έχει μαζέψει και τα φεστιβάλ που έχει παιχτεί. Έχω διαβάσει κριτικές θεατών από την Ευρώπη , την Αμερική, έως και την Ν.Ζηλανδία. Με δυο λόγια έχει ξαναβάλει στον χάρτη των σινεφίλ την χώρα μας και το αξίζει. Δεν είναι άψογη σαν ταινία, ούτε είναι για τον πολύ κόσμο. Είναι ένα τολμηρό και ξεχωριστό, παράδοξο δημιούργημα. Θα την αγαπήσετε ή θα την μισήσετε, δεν θα σας αφήσει όμως αδιάφορους. Ελπίζω πραγματικά ο σκηνοθέτης να βελτιωθεί κι άλλο και να μην μείνει απλά ένα ταλέντο, αν και το πιο πιθανό είναι να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό.

Ο κύριος Λάκης την συστήνει και σας παροτρύνει να οπλιστείτε με σινεφίλ θάρρος και ανοιχτό μυαλό. Μόνο όταν το έχετε δει θα μπορέσετε να χάσετε τον δικό σας κυνόδοντα.....και ο νοών νοείτω.  


ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ       ***1\2

ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΤΑΙ ?        Εξαρτάται από το πως θα πάει η πρώτη προβολή.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ        Σινεφίλ κάτω των 60. Όχι λάτρεις του Αγγελόπουλου.


1 σχόλιο:

  1. Εύστοχη η κριτική σου και με καλές ατάκες, μπράβο!Είναι όντως σκληρή ταινία για γερά στομάχια, ανοιχτά μυαλιά και "κυνόδοντες που κουνιούνται"...Μπορεί να προκαλέσει αποστροφή, μπορεί να αγαπηθεί, μπορεί να σοκάρει...

    Το μόνο με το οποίο δε συμφωνώ πολύ κύριε Μπομπίνα είναι αυτό που λες για το εύκολο τέλος. Άραγε τι τέλος αρμόζει σε αυτήν την ταινία? Μήπως η τελευταία σκηνή δε συνοψίζει άραγε αυτό που συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας? (όποιος την έχει δει καταλαβαίνει, για όποιον δεν την έχει δει δεν αποκαλύπτω κάτι, μπορεί όταν την δει να κρίνει μόνος του).

    Με εκτίμηση
    Ένα αγαπητό παιδί σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΕΒΕΡ ΕΝΤ ΕΒΕΡ ΕΝΤ ΕΒΕΡ!!! (51-100)

Εδώ συνεχίζουμε το ταξίδι μας στις τηλεοπτικές αναμνήσεις. Είναι οι υπόλοιπες 50 από τις 100 αγαπημένες σειρές του κου Λάκη. Επαναλαμβάν...